ลึกเกินตะกาย...สายเกินรู้ตัว

แว่นหนา

     ยังระลึกถึงเธออย่างโง่เง่า
นับวันเฝ้า รอเธอ คนไกลห่าง
ความหวังอัน บางเบา เริ่มเบาบาง
ภาพเธอลบ เลือนลาง จางหายไป
     ถูกรังแก ด้วยคารม สมควรนัก
เธอผลักตก เหวรัก อย่างโหดร้าย
ช่างลึกนัก จนยาก จะตะกาย
เร็วเกินไป จนสาย จะรู้ตัว				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    15 มกราคม 2547 22:28 น. - comment id 203234

    ยังระลึกถึงเธอเหมือนวันก่อน
    ทั้งที่ใจร้าวรอนเกินจะฝืน
    ยังคิดถึงเธอทุกวันและทุกคืน
    แม้ไม่ชื่นแต่ก็ลืมเธอไม่ลง
    
    *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
  • อาท

    16 มกราคม 2547 03:39 น. - comment id 203370

    ดีใจมากเลยคับ ที่เอากลอนมาลงแล้ว ^^
  • ข้าวปล้อง

    16 มกราคม 2547 14:59 น. - comment id 203515

    แต่วันนี้เราก็รู้ตัวแล้วนี่ค่ะ ^-^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน