ยังระลึกถึงเธออย่างโง่เง่า นับวันเฝ้า รอเธอ คนไกลห่าง ความหวังอัน บางเบา เริ่มเบาบาง ภาพเธอลบ เลือนลาง จางหายไป ถูกรังแก ด้วยคารม สมควรนัก เธอผลักตก เหวรัก อย่างโหดร้าย ช่างลึกนัก จนยาก จะตะกาย เร็วเกินไป จนสาย จะรู้ตัว
15 มกราคม 2547 22:28 น. - comment id 203234
ยังระลึกถึงเธอเหมือนวันก่อน ทั้งที่ใจร้าวรอนเกินจะฝืน ยังคิดถึงเธอทุกวันและทุกคืน แม้ไม่ชื่นแต่ก็ลืมเธอไม่ลง *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
16 มกราคม 2547 03:39 น. - comment id 203370
ดีใจมากเลยคับ ที่เอากลอนมาลงแล้ว ^^
16 มกราคม 2547 14:59 น. - comment id 203515
แต่วันนี้เราก็รู้ตัวแล้วนี่ค่ะ ^-^