ยามเย็นที่เปลี่ยวเหงา สีของท้องฟ้า...บอกเราว่าค่ำคืนกำลังจะมาเยือนย่ำ อยู่กับตัวเอง..และสมุดบันทึกที่เรียงร้อยถ้อยคำ ท้องฟ้าสีมืดดำ..เหมือนเรื่องราวที่รออยู่ข้างหน้า เก้าอี้ข้าง..ข้างยังว่างเปล่า เก็บตรงนี้ไว้ให้เขา..คนไกลอีกฝั่งฟ้า จรดตัวอักษรบนสมุดทุกวันที่มีเวลา จบบรรทัดสุดท้ายทุกทีว่า... คิดถึงคนดีที่แสนไกล จบบรรทัดสุดท้ายจากความคิดถึงทั้งหมดที่มี บอกคนดีว่า..จะนานแค่ไหนก็จะรอ
14 มกราคม 2547 15:33 น. - comment id 202562
มีแต่คนหายเหลือแต่ไฟแช๊ก อิอิ แต่นี่คนหายเหลือเก้าอี้ น่าจะมีเตียงด้วยนา อิอิ
14 มกราคม 2547 18:08 น. - comment id 202666
จะเก็บที่ข้างๆเอาไว้ เก็บหัวใจอย่างมีความหวัง รอคนไกล..ที่หัวใจไม่ห่าง อยู่ทุกวัน จะรอมืออบอุ่น มือนั้น อย่างมั่นคง (เราก้อรอเหมือนกัน ..แงๆๆๆ)
15 มกราคม 2547 10:59 น. - comment id 202897
เขียนสมุดบันทึกในทุกวัน กับเรื่องราวนับพันที่พบเห็น และจบด้วยประโยคเดิมเดิมที่เด่น คือเธอเป็นที่สุดของหัวใจ *-*มาแจมด้วยคนค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
16 มกราคม 2547 13:31 น. - comment id 203494
มาทักทายค่ะ น้องตูน วินี.. หายไปนานเลยนะคะ ส่วนฤกษ์ .. ตอนนี้รู้สึกเป็นหนุ่มฮอทแล้วนะ.. ไว้งานไม่ยุ่งแล้วจะมาแย่งเรทติ้งคืน อิอิ