ทะเลเวิ้ง - - - หาดทรายเหงา คิดถึงความเป็นเราเมื่อก่อนนั้น ฟ้ากว้าง - - - ดวงตะวัน วันนี้สองแก้มฉันกลับไร้น้ำตา เพราะเวลาสอนให้รู้ ว่าชีวิตที่มีอยู่ - - - ยังมีค่า ความรักอาจสอนให้มีน้ำตา แต่ไม่อาจทำให้ฉันอ่อนล้า - - - เพื่อก้าวเดินต่อไป
13 มกราคม 2547 17:37 น. - comment id 202130
เวลาผ่านไปแต่ใจฉันไม่เปลี่ยนแปลง
13 มกราคม 2547 17:54 น. - comment id 202158
ต๋องแต๋ง *** ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะคะ ไม่อยากให้เหมือนกับที่เขาว่า สามวันจากนารีเป็นอื่น เพียงยืนบังพุ่มไม้ยื่นชายก็เป็นอื่นเหมือนกัน อิอิ
14 มกราคม 2547 11:44 น. - comment id 202518
ขอบใจเจ้าความรัก ที่มาสอนและทำความรู้จักกับฉัน ขอบใจเจ้าความรักที่ทำให้ฉันนั้นจาบัณย์ และขอบใจความสุขที่เจ้านั้นเคยให้มา *-*แต่งได้ไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
14 มกราคม 2547 18:41 น. - comment id 202693
ก้าวไปอย่าได้ถอย คำนึงคอยค่อยค้นหา นานล้ำหยุดน้ำตา วันเวลารักษาใจ
15 มกราคม 2547 17:21 น. - comment id 203082
เวลาทำให้เราเข้มแข็งคะ