เ ว ล า

มาแตง


ทะเลเวิ้ง - - - หาดทรายเหงา
คิดถึงความเป็นเราเมื่อก่อนนั้น
ฟ้ากว้าง - - - ดวงตะวัน
วันนี้สองแก้มฉันกลับไร้น้ำตา
เพราะเวลาสอนให้รู้
ว่าชีวิตที่มีอยู่ - - - ยังมีค่า
ความรักอาจสอนให้มีน้ำตา
แต่ไม่อาจทำให้ฉันอ่อนล้า - - - เพื่อก้าวเดินต่อไป
				
comments powered by Disqus
  • ต๋องแต๋ง

    13 มกราคม 2547 17:37 น. - comment id 202130

    เวลาผ่านไปแต่ใจฉันไม่เปลี่ยนแปลง
  • มาแตง

    13 มกราคม 2547 17:54 น. - comment id 202158

    ต๋องแต๋ง
       ***  ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นนะคะ ไม่อยากให้เหมือนกับที่เขาว่า สามวันจากนารีเป็นอื่น เพียงยืนบังพุ่มไม้ยื่นชายก็เป็นอื่นเหมือนกัน  อิอิ
    
     
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 มกราคม 2547 11:44 น. - comment id 202518

    ขอบใจเจ้าความรัก
    ที่มาสอนและทำความรู้จักกับฉัน
    ขอบใจเจ้าความรักที่ทำให้ฉันนั้นจาบัณย์
    และขอบใจความสุขที่เจ้านั้นเคยให้มา
    
    *-*แต่งได้ไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • ชัยชนะ

    14 มกราคม 2547 18:41 น. - comment id 202693

    ก้าวไปอย่าได้ถอย
    คำนึงคอยค่อยค้นหา
    นานล้ำหยุดน้ำตา
    วันเวลารักษาใจ
    
  • weewishful.diaryhub.com

    15 มกราคม 2547 17:21 น. - comment id 203082

    เวลาทำให้เราเข้มแข็งคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน