คืนฟ้าเหงา-ดาวร้องเพลง ฉันเองจมอยู่กับน้ำตา ความรู้สึกเหงาเหมือนฟ้า อยู่ท่ามกลางแสงดารากับเสียงเพลง ลอยอยู่ท่ามกลางห้วงอากาศ เหมือนตัวประหลาดที่คว้างเคว้ง มีเพื่อนร่วมเหงาร้องบรรเลง จังหวะเสียงเพลงไม่เศร้าเกินไป มีความสุขในวงแสงจันทร์ หากเมื่อต้องแสงอาทิตย์พลันเกรียมไหม้ อยู่ได้ในความมืดที่ไม่มืดเกินไป เพียงแต่ไม่รับความสว่างไสวที่สาดตา เราอยู่กันคนละด้าน คุณเดินทางผันผ่านเหมือนกับว่า โลกนี้ไร้การแบ่งแยกให้ต่างตา คุณพบฉันอีกด้านของเวลา-กับแสงจันทร์ แต่แล้วคุณเดินทางต่อไป ฉันทำตัวเหมือนนิยายไม่ถึงฝัน ด้านที่ต้องแสงอาทิตย์เป็นด้านมืดของพระจันทร์ เราพบกันที่จุดของวัน... หากแต่จะเจอตลอดกาลนั้นฝันไป
13 มกราคม 2547 14:26 น. - comment id 202027
อย่าเหงาไปเลยนะ....มานั่งเป็นเพื่อน...
13 มกราคม 2547 16:27 น. - comment id 202076
:) ชอบจังนะ
14 มกราคม 2547 02:01 น. - comment id 202379
เหมือนชีวิตเป็นเส้นขนาน เธออยู่ในด้านสว่างและสดใส ส่วนฉันอยู่กับความมืดมิดเสมอไป ไม่มีวันจะสว่างสดใสได้อย่างเธอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
15 มกราคม 2547 14:47 น. - comment id 202998
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ