หรืออาจเป็นเพราะความห่างไกล ที่ปกปิดอำพรางไว้ในความแตกต่าง จึงไม่เคยมองเห็นความเปลี่ยนแปลงที่จืดจาง ที่เป็นเหมือนเส้นบาง ๆ ระหว่างเราสองคน หรือเป็นเพราะกำลังหลอกตัวเอง ว่าเพลงรักสองเรายังบรรเลงความสุขล้น เส้นทางหัวใจที่ดำเนินเคลื่อนไปอย่างวกวน จึงดูเหมือนมืดมนเพราะความรักนั้นเข้าตา แล้ววันนี้ฉันก็ได้พบความจริง ทุก-ทุกอย่างจึงดูเหมือนหยุดนิ่งสุดเหว่ว้า ภาพความรักที่เคยคิดว่าคงมั่นตลอดมา มันก็แค่ภาพลวงตาที่เอาไว้หล่อเลี้ยงใจ
11 มกราคม 2547 15:30 น. - comment id 201113
อยากบอกเธอมากมายเหลือเกิน มันเป็นความบังเอิญที่ได้เธอได้พบเจอกับสิ่งนี้ อันที่จริงความรัก..มันเป็นสิ่งที่ดี ต่างคนต่างมีความจริงใจให้กัน ไม่เป็นไรนะ..วันนี้อาจยังไม่เจอ ยังไม่พบเธอ..คนนั้น..ที่เธอฝัน คนจริงใจ..รักจริงๆ..ตอ้งได้เจอเข้าสักวัน สำหรับตัวฉัน..ยินดีมอบ..ให้ตัวเธอ มาทักทายด้วยดีกว่า..ยัยซ่าก็เปงคนดีนะเนี่ยยย หุหุหุ @^_^@
11 มกราคม 2547 15:35 น. - comment id 201116
เปรียบเสมือนเงาร้อนบนถนน ร่านทุรนวูบไหวไฟเสน่หา เงาที่ผ่านเลยล่วงภาพลวงตา จะไขว่คว้ามีแต่ลมไม่สมจินต์ ต้องหาพื้นที่จุดยืนใหม่ อาจคว้าได้สักครั้ง อิอิ
11 มกราคม 2547 16:44 น. - comment id 201148
หลอกลวงตน ทนล้า สาแก่ใจ ขออย่าไป ล่อลวง หลอกคนอื่น นิยายรัก เราสอง ครองราบรื่น หลับซักตื่น ทนฝีน นอนฝันเอา
11 มกราคม 2547 16:57 น. - comment id 201153
ถึงเป็นเพียงเรื่องหลอก-หลอก แต่ในใจมันบอกว่าอย่าทอดทิ้ง สิ่งที่เรานึกเกินไปทุกสิ่ง มันสำคัญยิ่งกับจิตใจ... หากวันใดที่เราอ่อนล้า ยังมีความหวังลมลมแล้งแล้งมาให้ก้าวหาโลกใหม่ รักนี้ ยังต้องเจ็บแบบนี้อีกมากมาย จนกว่าเราจะเจอคนสุดท้ายของหัวใจ...ที่ใจต่อใจยินดี มาเยี่ยมและให้กำลังใจนะครับ อิ อิ *-*
11 มกราคม 2547 17:13 น. - comment id 201164
ถึงจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่อยากบอกเหลือเกินว่าใจฉัน ตอนที่เรายังมีกันและกัน มันจะไม่เป็นวันวาน..ที่ผ่านแล้วผ่านเลยไป *** เข้ามาทักทาย แม้ยูจะไม่ว่างไม่ค่อยได้เข้ามาทุกวันเหมือนคนอื่นเขา แต่รับรองว่ายู ยังติดตามผลงานของข้าวปล้องเสมอน๊า รู้ไหม ***
11 มกราคม 2547 17:20 น. - comment id 201168
แม้เป็นเพียงแค่เงาภาพลวงตา ไม่นำพาไม่จริงไม่สดใส เมื่อเธอล้มขอให้ลุกทำตัวใหม่ สู้ต่อไปทำให้มันกลายเป็นจริง มาเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆๆ
11 มกราคม 2547 18:52 น. - comment id 201198
ขนาดหายไปนานนม คารมยังรื่นไหล เหมือนหลายวันที่หายไป เธอตั้งใจแต่งกวี ด้วยความคิดถึงหรือเปล่า หรือว่าความเหงาเข้าแทนที่ ได้พบความจริงจากสิ่งที่มี ได้เข้าใจในความเปลี่ยนแปร ยินดีที่กลับมาอีกครั้ง คงรู้แล้ว แน่แน่ ว่าวันที่เธอพ่ายแพ้ เธอจะเหลือแค่ ลำพัง ถ้าเธอปิดกั้นหัวใจ ไม่ต้อนรับควยามห่วงใย ไว้บ้าง แน่นอน จะเจ็บมิจาง ควรเปิดทางกลางใจไว้บ้างนะ
11 มกราคม 2547 21:03 น. - comment id 201271
คงเป็นเพราะฉันหลอกตัวเองเรื่อยมา ว่าเธอเห็นค่าเห็นความสำคัญของฉัน จึงเฝ้าทนรอถือลูกท้อนานนับวัน แต่แท้จริงแล้วตัวฉันก็หลอกตัวเองไปวันวันเท่านั้นเอง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
11 มกราคม 2547 22:10 น. - comment id 201338
..อ่านแล้ว ..เรนเศร้าจัง.. ชอบที่พี่บอกว่า.. ..เหมือนมีเส้นบางๆ... ระหว่างเรา.. สองคน.. ..อาจสับสน.... .เส้นบาง..คละเคล้าผสม... .ต้องค้น ..ต้องหา ..เส้นบาง..เส้นนั้น.. ..อย่างตั้งใจ.. เรน..แวะมา ..ขอบคุณ..ที่กรุณาแวะไปบ้านเรน นะคะ..
11 มกราคม 2547 23:36 น. - comment id 201404
เขียนเก่งจริงๆคะ
12 มกราคม 2547 12:56 น. - comment id 201500
เศร้าจัง....
12 มกราคม 2547 16:22 น. - comment id 201568
ความหมายดีจัง
12 มกราคม 2547 18:31 น. - comment id 201669
หลอกตัวเอง ยังไงซะ เราก็รู้ตัวเอง แต่ อย่าหลอกคนอื่นเลยนะค่ะ ไม่ดีค่ะไม่ดี มาทักทายค่ะ สอนเทคนิคทำตัวหนังสือให้เป็นสีบ้างสิ น่ารักดี *_*
13 มกราคม 2547 00:19 น. - comment id 201856
.สวัสดีค่ะ ..อ่านแล้วเหงาจัง....... ..^-^...
13 มกราคม 2547 02:09 น. - comment id 201868
ชอบค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักนะคะ แล้วแวะไปเยี่ยมกันอีกนะ
29 มกราคม 2547 17:53 น. - comment id 209189
ว้าวแต่งเพราะมากเลย มาเยี่ยมค่ะมาเยี่ยม ชอบๆๆๆๆ แต่เศร้าจังเลย ขอบคุณนะคะที่แวบไปดูของนู๋ช็อกแล็ต