..อาทิตย์จันทร์หาเคยเจอกันไม่ ต้องห่างไกลไม่ได้พบระทมเศร้า รู้ทั้งรู้ธรรมชาตินั้นสร้างเรา อาทิตย์จันทร์แสนเศร้าเฝ้าอยากเจอ มันก็เปรียบได้เหมือนเธอกับฉัน ที่ได้แต่รอวันที่พร่ำเพ้อ และก็ได้แต่หวังจะพบเจอ รอเสมอด้วยคำว่า -เมื่อไร?-..
10 มกราคม 2547 07:58 น. - comment id 200504
บางทีที่ช่วงปลายหนาว สังเกตว่าเช้า-เช้า เห็นอะไรบางอย่าง พระจันทร์ดวงนึง-ซึ่งมันเลืองลาง รอคอยพระอาทิตย์ส่องสร้าง...ทุกเช้าไป เพราะจันทร์ยังไม่เคยหลบหนี รอยคอยจะมอบความหวังดี...ให้สนับสนุนไว้ แม้จันทร์อาจไม่เหลืองนวล...ก็ไม่เป็นไร เป็นเพียงดาวเคราะห์ดวงใส-ใส ส่งหัวใจให้ตะวัน... ก๊อปมาให้...ไม่ใช่ขี้เกียจนะคุณyamazea... แต่ครั้งนี้ ก็มอบให้คุณ^^LittlE_PenguiN^^ เหมือนกัน...เพราะความหมายมันตรงน่ะครับ มาเยี่ยมนะครับ...อิ อิ อิ
10 มกราคม 2547 11:08 น. - comment id 200526
รออีกหน่อยคอยนิดสักแป๊บหนึ่ง เดี๋ยวก็ถึงวันที่คุณฝันหา ได้พบกับใครถูกชะตา ได้นำพาความรักปักอกใจ ***ของผมไม่ได้ก็อป แต่แต่งเอง***
10 มกราคม 2547 19:58 น. - comment id 200729
พระอาทิตย์ขึ้นมา พระจันทราต้องหลบหน้าเสมอ ดั่งเหมือนฉันกับเธอ ที่ไม่เคยพบเจอและคงจะเสมอไป *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบดีจังเลย ชอบค่ะชอบ*-*
11 มกราคม 2547 00:07 น. - comment id 200820
ตบมือให้เลยนะ แต่งได้ดีมีความหมายนะ พระอาทิตย์มาจันทราต้องลาลับ แต่ไม่ได้ดับไปแห่งไหน รออีกวันก็แค่ฟ้าใหม่ แต่ใจอทิตย์ก็ยังเห็นจันทร์ลางลาง ลองไปดูนะ