จงมาฟัง ความจริง เถอะเธอเอ๋ย สุดคิดถึง เธอเลย และห่วงหา ที่มาพูด หาใช่เพราะ ฤทธิ์สุรา มันเพียงแต่ ทำให้ข้า กล้าบอกเธอ เธอจะมอง อย่างไร ฉันไม่ว่า จะเป็นหมา ขี้เมา ฉันไม่สน แม้ด่าว่า เป็นคำพูด สุดใจจน ก็ต้องทน เพราะรักมาก จากดวงใจ พึ่งเมรัย ดับทุกข์ ทุกข์ยิ่งทุกข์ เพียงสิ้นทุกข์ เมื่อเมามาย เพื่อหน่ายหนี ยามตื่นมา ทุกข์ยิ่งทุกข์ เศร้าสิ้นดี สุรามี เพียงให้ข้า มาหลอกตัว มีเมามาย คล้ายทุกข์ สู่สุขสันต์ ให้พ้นวัน คืนรันทด หมดความหวัง หามีใคร มาเข้าใจ และรับฟัง โอ้ถูกขัง ในกรงรัก สุดหักใจ เพียงรสขม ของสุรา ที่ข้าดื่ม ที่ข้ากลืน ง่ายดาย กว่าของหวาน อาจเป็นเพราะ หัวใจคน ที่พบพาน สุดทรมาณ ขมยิ่ง กว่าสิ่งใด
9 มกราคม 2547 23:59 น. - comment id 200407
พึ่งสุราเมรัยให้ดับทุกข์ มีความสุขให้ความทุกข์นั้นหน่ายหนี แต่พอฤทธิ์สุราหมดรสที่ดี ก็ต้องช้ำฤดีนี้เหมือนเดิม ฉะนั้นเห็นทีต้องแก้ไข หาทางใหม่เพื่อให้ใจฮึกเหิม อย่าให้สุรามาทำร้ายคล้ายต่อเติม หรือมาเพิ่มความช้ำระกำใจ ควรจะหาทางธรรมนำมาแก้ เมื่อรู้ตนว่าแพ้โปรดแก้ไข เลิกคิดถึงคนซึ่งเคยมีใจ ลืมเขาไปมีใครใหม่ในใจเลย *-*ดื่มเหล้าตอนดึกเมายากนะค่ะ แต่ถ้าอยากดื่มก็จะดื่มเป็นเพื่อนค่ะ อิอิ กลอนน่ารักดีนะค่ะ*-*
10 มกราคม 2547 00:21 น. - comment id 200412
สุรา...เอ้า..เฮ้..... ข้ารักเหล้า...ข้ารักเมา...ข้ารักความเขลา... ข้ารักตัวเรา...ข้ารักเจ้า...ฮือ ๆ ๆ ๆๆ ข้าเสียใจ มาเมาด้วยคนครับ (คอเหล้าเหมียลกัลล์)