นั่งเหม่อลอยหงอยเหงาอยู่ริมรั้ว ดูเหมือนตัวประหลาดให้คนเขาขบขัน เฝ้ามองดู...แลหาเธอ...ทุกวี่วัน จนใจฉันเริ่มอ่อนระโหยแรง เช้าก็แล้วบ่ายก็มาจนเย็นถึง ยอดคะนึงอยู่ไหนหนาใจอับแสง เธอไปไหนไม่เห็นหน้าคิดระแวง กลัวเธอแฝงแอบเอารักไปให้ใคร นั่นเพราะฉันเจียมตัวไม่กล้าเอ่ย แค่เธอทำคุ้นเคยก็สุขใจถึงไหน-ไหน เพียงเธอยิ้มหยอกเหย้าเล่นก็คิดไกล บางทีใจของเธอนั่นอาจมีฉันอยู่ในที แต่วันนี้ก็เหมือนเดิมเช่นทุกวัน มีเพียงฉันที่ยังรออยู่อย่างนี้ จากคืนวันผ่านเลยเป็นแรมปี เธอคนดีก็ยังคงไม่มาอีกตามเคย เจ็บหัวใจแต่ยังคอยรอเสมอ ด้วยหวังเพียงเธอกลับมาเอ่ยเฉลย แม้เป็นสิทธิ์ที่เธออาจไม่พูดอะไรเลย แต่ใจฉันก็ยังหวังอย่างเคยเสมอมา เพราะฉันเป็นแค่เพียงหมาตัวนึง ไม่มีสิทธิ์ดื้อดึงให้เธอรักและห่วงหา หมาแก่-แก่ที่เธอเคยหยิบยื่นรักด้วยเมตตา วันนี้มันอยากบอกว่า... มันรักเธอ...
9 มกราคม 2547 16:13 น. - comment id 200156
การรอคอยไม่มีวันสิ้นสุด จนว่าเธอจะมาถึงจุดที่ฉันรอหนา แต่ก็ได้แต่รอร๊อรอเจ้าวันเวลา ให้เลยผ่านมาแล้วทุกคราก็ผ่านเลยไป *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ สุนัขมักจะรอเจ้าของเสมอ บ้านผู้หญิงไร้เงาก็เลี้ยงไว้หลายตัวเหมือนกัน ทุกวันหลังกลับจากที่ทำงาน ก็มีเจ้าสุนัขนี่หละเป็นเพื่อนเล่นยามเหงาหละนะ อิอิ*-*
9 มกราคม 2547 16:53 น. - comment id 200186
อดีตผ่านไปแล้ว เศร้านานานๆ จะไม่ดีนะครับ
9 มกราคม 2547 18:33 น. - comment id 200230
อย่าตีค่า ราคา ตัวต้อยต่ำ ด้วยความช้ำ เธอเมิน ไม่มองสน เพราะหลงไหลใฝ่ใจใครบางคน ค่าของตน ตกต่ำ ระกำใน เรื่องความรัก ปักใจ ยากไถ่ถอน ขอวานวอน กล้าเอ่ย ออกปากให้ เธอรับรู้ ความรู้สึก ส่วนลึกใจ ความหวั่นไหว ที่ซ่อนเร้น อาจเห็นใจ
9 มกราคม 2547 18:37 น. - comment id 200235
อ่านแล้วเข้าใจ จิตใจของสุนัขเลยค่ะ บ้าน 100 เหตุผลก็เลี้ยง 4 ตัวค่ะ มาทักทาย
9 มกราคม 2547 22:37 น. - comment id 200343
แฮะ แต่งเพราะจังเลย น่ารักจังสุนัขเจ้าตัวนี้ ใครๆก้อคงอยากรับไปเลี้ยงดู เฝ้ามองกันไปทุกๆวันก็ยังรู้ว่ามีเพื่อนอยู่หนึ่งตัว ที่รอคอยเธอเสมอเมื่อเธอไม่มีใคร
9 มกราคม 2547 23:32 น. - comment id 200385
หมา...มันมีเพียงความซื่อสัตย์ และความรัก สิ่งที่มันซื่อภักดิ์...ฉันเองก็สัมผัสได้ ความอบอุ่นจากมัน...ที่ได้จากมันตอนฉันเสียใจ ฉันก็เคยสัมผัสมามากมาย...เพราะฉันก็เคยเสียใจ (พอ ๆ กับเธอ) มาววววอยู่ค้าบบบ...เรอ เอิ่กกกก มึนนน
10 มกราคม 2547 07:01 น. - comment id 200486
เจ้าวุ่นวาย..ของเรน.. คือเพื่อนเล่น.. ที่..ซื่อสัตย์... ดูตา..ฉายแวว.. มากมายรัก... ดึกสงัด..เรนไม่กลับ..เค้าจะหลับไม่ลง.. อิอิอิ... แบบ..เรนมีเจ้าวุ่นวาย.. กับปุยฝ้าย.. ขนปุกปุย... ..ตอนเช้า.. ชอบทำหน้ามุ่ย... ..ชวนเรนคุย.. ก็เล้ยย..โดนมี้ดุ... ..แว๊ปป...
10 มกราคม 2547 09:22 น. - comment id 200517
When you are tired of the sad story and song And youve lost the ability to feel. Come back to the world where you belong And search for ways to help yourself heal. เป็นกำลังใจให้เลเล่นะ
11 มกราคม 2547 13:59 น. - comment id 201060
กลอนน่ารักมากเลย มาให้กำลังใจด้วยคน
11 มกราคม 2547 15:27 น. - comment id 201110
เพื่อที่แสนดี น่ารักมาก
23 มกราคม 2547 20:56 น. - comment id 206657
เฮ่อ อย่างน้อยก็อยากให้เค้าบอกความในใจมาบ้างว่ามั้ยค่ะ *****โดนใจมาก******