เหงาใจนัก.... ก็ไม่มีคนรักจะทำอย่างไรได้ ต้องคอยเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย อ้างว้าง...รอบกาย โดยไม่มีใครเหลียวแล เห็นคนมีความรัก... เธอรู้ไหม...ใจฉันเจ็บหนักด้วยรอยแผล ต้องไร้คู่..เหงาดวงแด เหมือนดั่งคนพ่ายแพ้ ให้แก่พิษแห่งความอาวรณ์ ร้อนอุรา.... คงได้เพียงคิดถึงเธอคนนั้น คนที่ฉันเฝ้าใฝ่ฝันห่วงหา หลับตาลงครั้งใดใจสุขทุกครา ก็เพราะเห็นหน้า ขวัญตาที่เฝ้าคอย ไม่อยากตื่นจากความฝัน อยากยื้อยุดฉุดมัน..ไม่ถ้อถอย แต่เจ้ากรรมเอ๋ย..จำต้องเสียรอย ลุกขึ้น...นั่งตาละห้อย เสียดาย.... เสียดายที่ตื่นจากความฝัน ทั้งที่รู้คือฝันกลางวัน มันต้องจางหาย แต่สำหรับคนเศร้าเหงาดวงใจ เพียงฝันก็สุขใจ นะเธอ... ขอได้ไหม.. ปรากฏตัวข้างกายให้ฉันเห็นเสมอ ชาติที่แล้ว สองเราคงเคยพบเจอ ฉันจึงได้เพ้อถึงเธอ ทุกเช้าเย็น... เพียงเธอคนนั้น คนที่ฉันใฝ่ฝันและอยากพบเห็น แม้เธอจะไม่ใช่ดั่งใจคิดเป็น ขอให้เธอหยาดน้ำใจแก่คนสำเค็ญ เพราะฉันเลือกเฟ้น เพียงเธอ......
พิกุลทอง 8 ม.ค. 2547 18:13 น. - ID 44204 
753
8
0
8 มกราคม 2547 18:21 น. - comment id 199802
เหลาใจไม่มีใครมารัก แต่ก็อย่าตระหนักกับคนรักเลยดีไหม ว่าเป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ฉันยินดีด้วยใจ ทีจะห่วงใยและใส่ใจดูแลเธอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อ่านกลอนบทนี้แล้วคิดถึงเพลง คนขี้เหงา จังเลยค่ะ อิอิ*-*
8 มกราคม 2547 18:25 น. - comment id 199803
ฝันใฝ่เพ้อ ละเมอหา หน้าไม่เห็น เป็นรอยบุญ หรือกรรม นำเสนอ ให้พานพบ ประสบรัก ภักดีเธอ นอนละเมอ คืนค่ำ ถลำทรวง
8 มกราคม 2547 18:49 น. - comment id 199810
หน้าส่วนตัว
ถึงผู้หญิงไร้เงา
คงทำใจยากครับ
ก็เพราะคนมันเหงาไงครับ
ถึง คุณชัยชนะ
ขอบคุณที่ร่วมแจมครับ
8 มกราคม 2547 19:19 น. - comment id 199827
อย่าเพิ่งปลุกให้ลุกตื่น แม้ภาพฝัน วันคืน อาจจางหาย อยากเก็บเพียง รู้สึก ไว้แนบกาย เพราะเธอคือความหมายที่สำคัญ
8 มกราคม 2547 23:08 น. - comment id 199907
อิอิ ฝันกลางวันนี่ตื่นมาเหงื่อแตกเหมือนรับประทานข้าวต้มกลางวันหรือเปล่า อิอิ
9 มกราคม 2547 13:19 น. - comment id 200057
อย่าเหงาไปเลยนะ ฉันจะนั่งเป็นเพื่อนจนกว่าจะหายเหงา ดูนั่นสิ..แสงจันทรราฟ้าสกาว.. หมู่ดวงดาวระยิบระยับ..งามจับตา. หายเหงารึยัง... ถ้ายังก็มองอีกทีที่ท้องฟ้า.. ดูสิ...ฟ้ายังไม่เคยอ้างว้างสักครา เธอเองก็ไม่ใช่ว่าอยู่เพียงลำพัง...
9 มกราคม 2547 14:34 น. - comment id 200086
มองเห็นใครต่อใครเค้าเคียงคู่ อยากจะรู้ว่าคู่เคียงฉันอยู่ไหน พบแต่ฝันที่ดูเหมือนช่างห่างไกล โอ้! หัวใจเมื่อไรหนาจะมีเธอมาร่วมเรียงเคียงคู่กัน
9 มกราคม 2547 18:38 น. - comment id 200239
มาทักทายด้วยคนค่ะ กลอนเพราะมากค่ะ ซึ้งดี
23 มกราคม 2547 11:47 น. - comment id 206411
ต้องทำใจสถานเดียวค่ะ ขอบอก เราก็เป็นเหมือนกัน มิน่าล่ะ ถึงอยู่สถาบันเดียวกันได้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
