อาจเป็นเพราะฉันเหงาเกินไป เลยนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่อย่างนี้ ทั้งๆที่เธอยังรักและหวังดี มอบให้ฉันคนนี้ แต่เพียงคนเดียว. อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างไกล กลัวเธอเปลี่ยนไปไม่แลเหลียว กลัวการรอคอยอย่างหวั่นใจไปฝ่ายเดียว กลัวเธอมีใครให้แลเหลียว.แทนที่กัน แต่เพราะคือเธอ สร้างความมั่นคงเสมอให้แก่ฉัน อาจเหงาบ้างสับสนบ้างในบ้างวัน แต่ก็ไม่อาจบั่นทอนกันรักมั่นที่เธอมี ไม่ต้องการค่ำมั่นสัญญาใด ขอเพียงรักษาตัวและใจให้คงที่ ฉันจะรอคอยเธอแม้นานอีกกี่ปี ก็ไม่มีใครที่ดีและมาแทนที่เธอได้เลย
8 มกราคม 2547 16:59 น. - comment id 199749
โดนใจเลย
8 มกราคม 2547 17:25 น. - comment id 199764
เธอคือคนสำคัญ ที่ตัวฉันนั้นเห็นค่า และยังรักมั่นในใจเสมอมา เพราะเธอคือคนที่มีค่าต่อหัวใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชอบค่ะอ่านแล้วอบอุ่นดี*-*
8 มกราคม 2547 17:43 น. - comment id 199780
ขอให้เธอ มั่นใจ ในความรัก ที่สลัก สำคัญ ไม่หวั่นไหว กาลเวลา ข้าไม่แคร์ แม้ห่างไกล เด็ดเดี่ยวใจ แน่แน่ว ไม่แคล้วกัน สิ่งสำคัญที่สุดคือความไว้วางใจกันครับ
8 มกราคม 2547 17:50 น. - comment id 199787
เพราะเธอคือคนสำคัญ เป็นแรงใจสำหรับฉันเสมอ มีวันนี้มาได้เพราะมีเธอ เพราะเธอคือกำลังใจยามอ่อนล้า น่ารักจังเลย
9 มกราคม 2547 10:41 น. - comment id 200016
อยากให้ทุกคนเห็นค่าของคนที่อยู่ข้างกายกันในวันนี้ให้มาก ๆ จ๊ะ