ฟ้าใส.. แดดไหวๆสีหวานๆ สายลมไล้..ดอกไม้บาน นานแสนนาน..กลางฟ้าใส ฉันนั่งอยู่ที่เก่า เหงาๆ..ปนอ่อนไหว น้ำตา..รินออกมา..ปริ่มขอบหัวใจ แต่พยายาม..สะกดเอาไว้..ด้วยคำสัญญา อยากให้รู้..ฉันยังจำได้เสมอ..คนดี และรู้ว่ารักเราที่มี..ยังมีค่า แต่ความอ่อนไหว..มันเป็นไปตามกระแสเวลา บางทีฉันก็ไม่รู้ว่า..ควรทำอย่างไร ท่ามกลางดอกหญ้าเริงระบำ ถ้อยคำทุกคำ..ยังเคลื่อนไหว น้ำตา..ยังพยายามเติมความอ่อนล้าให้หัวใจ ฟ้าใส..ไม่มีประโยชน์อะไร..ในตอนนี้ ฟ้าของฉันเป็นสีเทา สายลม..มีความเงียบเหงามาแทนที่ ดอกไม้..คล้ายๆสีของฟ้าที่มี ความฝัน..วันนี้..มีแต่สีชา กลับมาซะทีได้ไหม ฉันจมกับความอ่อนไหว..เสียจนอ่อนล้า สักวัน..มันอาจลงเอยที่น้ำตา ฉันหมายถึง..ฉันอาจผิดสัญญา..ของเราสองคน
ตะวัน 14 ต.ค. 2544 03:48 น. - ID 4411 
1529
0
0
14 ตุลาคม 2544 04:49 น. - comment id 14776
อ่านแล้วมันหวิวๆไงไม่รู้....อ่านแล้วเศร้าไปด้วยเลย แต่งได้โดนใจมากจริงๆ//
15 ตุลาคม 2544 04:30 น. - comment id 14874
อ่านแล้วหวั่นไหวยังไงบอกไม่ถูก เศร้าแต่สุขจัง
15 ตุลาคม 2544 08:47 น. - comment id 14918
เพราะจังเลย
16 ตุลาคม 2544 00:58 น. - comment id 14954
"ฟ้าใสที่ดูสวยสด....ถึงจะงามงดสักแค่ไหน....เมื่อไม่มีเธอชิดใกล้...ฟ้าสีครามก็หม่นไปในใจเรา"
16 ตุลาคม 2544 03:03 น. - comment id 14971
ความรักทำให้คนอ่อนล้าจริงๆ นั่นแหล่ะ
16 ตุลาคม 2544 09:03 น. - comment id 15020
อืมม.. อ่านแล้วม่ะมีคำบรรยาย..รู้แต่ว่าเพราะมากๆ ค่ะ
16 ตุลาคม 2544 09:54 น. - comment id 15025
อยู่ไกลจากคนรักแน่ๆเลยอารมณ์เนี่ย
16 ตุลาคม 2544 23:13 น. - comment id 15073
เห็นด้วยกับพี่คะน้าเลยค่ะ เศร้าจริงๆเลย ไม่ค่อยเห็นตะวันแต่งกลอนเศร้าแนวนี้เลยนะเนี่ย
10 พฤศจิกายน 2544 01:08 น. - comment id 18582
เราชอบกลอนนี้มาก..ได้อารมณ์ความรู้สึกดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
