รักที่ไม่มีคำอภิบาย

ไร้ใจ

ร้อยรักมาถักทอ
เป็นสายใยด้วยไออุ่น
แม้รักเธอที่ให้กัน
แค่รักลวงก้อจะรัก
รักของเธอมีค่าสัมหรับฉัน
เธอเป็นกำลังใจที่ฉันต้องสู้ไป
แม้เธอไม่เห็นค่ากัน
ฉันนั้นหนาก้อไม่โกรธเธอ
นี้คือรัก....แม้ผิดหวังก้อจะทน
รักอยากนักที่จะอภิบาย
รักจากใจ....รักและเชื่อใจ
รักเธอด้วยใจจริง
ใช้รักลวงที่เธอหยิบยืนให้กัน
คงไม่ผิดอะไร
ถ้าฉันจะรักและห่วงใย
จะไม่ขออะไร
ขอแค่เธอไม่ลืมกัน
แค่สักนาที....คิดถึงฉันได้ไหม
แม้กาลเวลาจะเปลี่ยนไป
ใจฉันไม่เปลี่ยนแปลง
ถึงต้องหมดแรง....ก้อจะสู้ทน
เพื่อวันที่สดใส
เหนื่อยนักอยากหยุดพักสักครา
เหนื่อยและลาก้อต้องทนสู้ไป
ถึงเธอหมดรักก้อไม่เคยหวั่นไหว
เพราะรักฉันที่ให้เธอ....คือรักที่จริงใจ
แม้อยู่แสนไกล....ไม่เคยหวั่นจะรักกัน
รักเธอกับฉัน
ถึงแม้รักกันได้ชั่วคราว
ถึงไม่ยั่งยืนยาวดั่งที่คิด
ขอใจยังนึกคิดถึงกันบ้าง
จะไม่ร้องขอ
จะไม่เรียกร้องสิ่งใดใด
ขอเป็นคนห่วงใยเธอ
ก้อสุขใจเกินพอ
ฟังนะคนดี
เธอจะทุข์หรือสุขเพียงใด
ขอให้เธอจำไว้
ยังมีคนห่างไกลที่รักและห่วงใย
ฉันคนนี้จะไม่ไปไหน
จะอยู่นะตรงนี้
จะรักและค่อยเป็นกำลังใจ
เมื่อยามใดเธอท้อแท้
สิ้นหวังเธอนั้นยังมีฉัน
อย่าโศกเศร้าและเสียใจ
ยามเธอนั้นไม่มีใครให้ห่วงหา
เธอยังมีฉันคนแสนไกล
รักและห่วงใยเธอทุกครา
กุหลาบไร้ใจคนแสนไกล