สายไปแล้ว หรือเธอ ผู้จากลา ไปไกลสุด สายตา ในวันนี้ รอเธออยู่ ที่เดิม ทุกนาที ทางเส้นนี้ ที่เคยมี เพียงสองเรา น้ำตา มันเริ่ม จะรินไหล หาเธอ ผู้จากไป ในวันเก่า วานเธอมา อยู่ใกล้เคียง เพียงสองเรา นาฬิกา แห่งความเศร้า คงหยุดเดิน
6 มกราคม 2547 21:21 น. - comment id 198858
นาฬิกา แห่งความเศร้า ต้องหยุดเดิน เพียงเธอเมิน ผ่านไป สุดสายตา จนวันนี้ ฉันเพิ่ง รู้ตัวว่า เธอมีค่า กับฉัน มากเพียงใด
6 มกราคม 2547 21:32 น. - comment id 198867
ก็ตอนมีเค้าอยู่ไม่เห็นคุณค่าอ่ะนะ เราจะเอาใจช่วยให้เค้ากลับมานะ และแล้วกลอนนี้ก็มีอารายซ่อนอยู่อีกเช่นเคย อิอิ
6 มกราคม 2547 22:54 น. - comment id 198916
เธอผู้จากลาไปแสนไกล รู้ไหมใครห่วงใยอยู่เหมือนเก่า ต้องการให้เธอกลับมาเป็นเรา เหมือนก่อนเก่าที่เราเคยผูกพัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
7 มกราคม 2547 04:36 น. - comment id 198991
แหม..พอคนจะไปทำรั้งดึง ก่อนไม่เคยพูดถึง..ว่ารักมั่น พอวันนี้..มีใครมาเห็นคุณค่าในตัวฉัน เธอก็พลัน..จะรั้งฉันไม่ให้ไป ทำไมไม่บอกกันก่อนหน้านี้ สายไปแล้วคนดี..ฉันจำเป็นต้องจากไกล เพราะสัญญากับเขาแล้ว..ว่าจะมอบหัวใจ ให้กับเขา..คนที่บอกรักฉัน..ซึ่งแตกต่างจากเธอ เฮ่อ....เหมือนพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเลยอ่ะ.. อิอิ..มาทักทายนะเจ้าคะ @^_^@ อย่าถือสาเจ้าซ่ายัยต๊องนะเจ้าคะ
7 มกราคม 2547 21:24 น. - comment id 199342
ถ้าเรารัก ก็บอก ว่าเรารัก อย่าอึกอัก เห็นรัก เหมือนของเล่น อย่าเอียงเอน ทำเฉย เมยทั้งเป็น ไม่จำเป็น ก็ไม่ต้อง บอกรักกัน
8 มกราคม 2547 19:04 น. - comment id 199822
สักวันหนึ่ง นาฬิกา แห่งความเศร้า มันคงเก่า หยุดเดิน ตามหาฝัน คงมีทาง ที่นาย ได้พบมัน กับความฝัน ที่กลาย เป็นความจริง **ขอให้นายมีกำลังใจ ตามให้ฝันให้กลายเป็นจริง**