เดินผ่านเธออย่างบังเอิญ ภายในใจเคอะเขิน...แสนสับสน เพียงได้พบสบหน้าคนหนึ่งคน แหละเหมือนว่ามีสิ่งดล...ให้เธอหันมา เพียงวินาทีนั้น เหมือนว่าใจฉัน...มันเพ้อฝันหนักหนา หนึ่งนาทีที่ได้สบกับสายตา เหมือนความรู้สึกที่มากมายล้นฟ้า...ได้ถูกสื่อไป ทางสายตาคู่นี้ของฉัน แม้ว่ามัน...ไม่มีค่าสำหรับเธอเท่าไหร่ แต่สำหรับฉัน...อยากบอกว่าวินาทีนั้นแสนสุขใจ ได้สบสายตา พร้อมส่งใจ...ในวินาทีเดียว แต่แล้วเธอก็หันไป ไปคุยเล่นกับใครต่อใครโดยไม่แลเหลียว โธ่...ความรัก....ไม่อาจยึกยักให้นานได้เลยจริงเชียว ปล่อยให้ใจที่สดใส...กลับแห้งเหี่ยว...ในทันที ใจเจ้าเอย...คงเสียใจแย่ ความจริงที่แน่แท้...ที่อยากหลบหนี เป็นคนแสนไกล...ที่เธอบังเอิญหันไปพอดี ฉันก็เลยสุขใจเพียง หนึ่งวินาที...และก็เหงาเหมือนเดิม (แป่วววววว)
6 มกราคม 2547 21:43 น. - comment id 198874
เพียงสายตาที่หันมอง ก็อยากจะขอจับจองเก็บเอาไว้ อยากจดจำความรู้สึกนี้ไว้ตลอดไป วันที่เธอได้หันมาสบตากัน ---------------------------------------------------- แค่บังเอิญหันมา ก็ทำให้มีความสุขแล้ว ใช่ไหมครับ ผมก็เคยเจอแบบนี้เหมือนกัน มีความสุขที่สุดเลยล่ะ
6 มกราคม 2547 22:15 น. - comment id 198893
เป็นหนึ่งนาทีที่มีค่า ที่ได้มีโอกาสสบตาใครคนนั้น เป็นหนึ่งนาทีเหมือนหนึ่งวัน ที่เธอนั้นได้พบคนสบตา *-*กลอนน่ารักจังเลยค่ะ แหมอย่างนี้สบตาอย่างเดียวได้ไงค่ะ ต้องตามไปส่งให้ถึงบ้านด้วยถึงจะดีค่ะ*-*
7 มกราคม 2547 08:01 น. - comment id 199009
ถึงคุณเมลโล่... สบตาได้เพียงครู่ ก็เหมือนอยู่ในภวังค์แห่งฝัน ตอบรับเสียงหัวใจที่เรียกร้องมานาน ว่ารักกัน รักกัน แต่เธอไม่เคยแล... ขอบคุณมากครับ... ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา... หนึ่งวินาที ที่ได้สบตา เหมือนหนึ่งเวลา ที่ทำให้เราอยู่ได้ รักนั้นหรือ ที่ทำให้เราเป็นไป สับสนหัวใจ...หลังได้สบสายตา... ส่งที่บ้านไม่ได้หรอกครับ...เพื่อนเป็นฝูง เอ๊ย เป็นกล่มเลยล่ะครับ
7 มกราคม 2547 23:04 น. - comment id 199370
ครับต้องเป็นรักแรกพบแน่นอนเลยใช่ป่ะ กับน้องโ_อ่ะ อิอิ
8 มกราคม 2547 08:06 น. - comment id 199485
เอางั้นก็ได้...นายมันส์ฝรั่ง อิ อิ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะ..