ทุกทุกคราวที่เธอมาหา เธอฉุดคร่าวิญญาณฉัน เธอเอาความสุขมาแบ่งปัน เธอเอาอารมณ์ขันมาล้อมตัว เธอทำให้ฉันมือสั่น แล้วหย่อนสุขนั้นให้ฉันเกลือกกลั้ว เธอทำให้ฉันมึนงงพร้อมพร้อมกับเมามัว เธอฉุดดึงความกลัวออกไปจากจิตใจ เธอทำให้ฉันหายใจไม่ออก จะพูดจะบอกอะไรก็ไม่ได้ แม้ว่าฉันจะสำลักความดีของเธอออกไป แต่เธอจะใส่คืนเข้ามาสองเท่าทุกที เธอหว่านล้อมให้ฉันหลงกล ทำให้สับสน..แล้วมัดด้วยหัวใจล้นปรี่ เสร็จแล้วปลอบโยนฉันด้วยความดี ในที่สุด..ฉันก็ยอมเธอคนนี้ตลอดกาล
6 มกราคม 2547 19:36 น. - comment id 198820
รักนี่แน่แน่...ที่รังแกฉัน คอยเคล้าคลอให้ไหวหวั่น...หวั่นไหว จะเจ็บ หรือ สุขดี...ที่เธอทำลงไป เพราะฉันไม่เข้าใจ...ว่าที่เธอยืนให้จริง หรือลวง มาเยี่ยมนะครับ...
6 มกราคม 2547 22:05 น. - comment id 198888
เธอเอาความรักมามอบให้ เธอทำให้ฉันสุขใจและคงมั่น เธอทำให้ฉันรู้สึกดีในชีวัน เธอทำให้ฉันเป็นอย่างนั้นจริงจริง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*