ในคืนค่ำแห่งราตรี งานปาร์ตี้ก็เริ่มต้น แขกผู้มาเยือนทั่วสกล พร้อมใจมายล..มาเยือนเรา จันทร์ควงดาวมาเป็นเพื่อน ลมชวนเดือนรายล้อมรอบขุนเขา น้ำโคลงเรือเพื่อหยอกเย้า หิ้งห้อยเริงเร้ากับเงาไพร จันทร์เต้นระบำกับผืนน้ำ ตามจังหวะแรงเรือไหว จั๊กจั่นบรรเลงเพลงจับใจ เราอยู่ในฝันละไมร่วมกัน แก้มอิงซบกับไหล่อุ่น แทนหมอนหนุนอันสุขสันต์ บนเรือสราญลำนั้น ฉันยังจดจำได้ดี เธอกระซิบอะไรที่ข้างหู เสียงยังกึกก้องอยู่ในวันนี้ จันทร์เจ้าขาเป็นพยานให้ที แสงดาวริบหรี่เหมือนตรอมใจ หัวใจใครไม่แน่วแน่ ปรวนแปรไปตามสายน้ำไหล ขึ้นขึ้น ลงลง เรื่อยไป หัวใจบอกอะไรไม่ได้จริง อรุณเบิกฟ้าพากระจ่าง ส่องทางให้เห็นสรรพสิ่ง ฉันพบว่าความฝันกับความจริง แข่งขันกันวิ่งไปคนละทาง
6 มกราคม 2547 11:30 น. - comment id 198638
ความฝันและความจริง ช่างต่างกันจริงทุกสิ่งสรร ความฝันสวยงามอยู่เรียงตะวัน แต่ความจริงนั้นกลับเป็นตะวันที่ลับลา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง แต่งเก่งนะค่ะ*-*
6 มกราคม 2547 11:55 น. - comment id 198660
เขียนได้เยี่ยมมากครับ ขอเก็บไว้เสพความงามของภาษานะครับ
6 มกราคม 2547 22:27 น. - comment id 198901
ตอบผู้หญิงไร้เงา..พั้นขอบคุณที่แวะเข้ามาเสมอ เห็นผู้หญิงไร้เงาทีไร ก็อุ่นใจทุกทีเลย นามปากกา SWEET Eyes เป็นอันเดียวกับ ู^ชมฝันตะวันฉาย^ ที่ผู้หญิงไร้เงา เข้ามาทักทายเสมอไงค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักคะ
6 มกราคม 2547 22:30 น. - comment id 198903
ตอบคุณแทนคุณแทนไท..ยกให้เก็บไว้เลยค่ะ ฝากล็อคเอาไว้ให้แน่นหนานะค่ะ ระวังเสพมาก จะติดงอมแงม...พั้น