4 มกราคม 2547 01:10 น. - comment id 197484
จะอยู่หรือจะไป ก็บอกได้ไหมได้ไหมเธอ หรือจะรักก็บอกบอกเสมอ อย่าให้ฉันต้องหลงเพ้อรอเธออีกเลย *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
4 มกราคม 2547 01:58 น. - comment id 197489
ทุกวันนี้..คู่นั้น..เขาก็รักกันดี...อยู่ด้วยกัน..แบบแฮปปี..เพราะก่อนหน้านั้น...สื่อกันไม่ค่อยเข้าใจ.. จนป่านนี้แล้ว...เจ้าบ่าวจะรู้บ้างไหม..ว่าเพื่อนเจ้าสาว..เขียนให้น่ะตัวเอง...เฮ้อ ๆๆๆ.. ......นั่นแหล่ะที่มาของงานชิ้นนี้..ของภูตะวัน ตะวันรอน.....
4 มกราคม 2547 04:36 น. - comment id 197507
โอ้โห อิทธิพลกลอนนะคะ
4 มกราคม 2547 12:26 น. - comment id 197552
จะอยู่หรือไปก็บอกมา มาพูดจากันหน่อยจะได้ไหม บอกมาเลยคำเดียวอยู่หรือไป จะอย่างไรฉันก็ยังรอฟัง .............................................. ข้าพเจ้ามาทักทาย..........ภูตะวัน ตะวันรอน คุณเป็นเพื่อนที่น่ารักมาเลย วันหลังจะขอให้ช่วยแต่ให้บ้าง แต่เจตนาคือ.......เมื่อไหร่จะไปซักที (ล้อเล่นนะจ๊ะ)
4 มกราคม 2547 22:46 น. - comment id 197894
อยู่หรือไป บอกฉัน ได้ไหม บอกกับใจ ที่รักเธอ สุขล้น บอกกับ คนๆนี้ ที่ฝืนทน กับรัก ที่ขืนขม ตรอมตรมใจ จะรอฟังนะครับ อิอิ
5 มกราคม 2547 00:45 น. - comment id 197997
ถึงผองเพื่อน -tiki ช่ายอิทธิพลกลอน..เฮ้อ..แต่คนแต่งกลอนให้เขาซิ...ไม่ยักกะมีใครพาไปซะที..อิ ๆ -ข้าพเจ้าก็ดีใจ..ที่แว่นดอย..แวะมา.. -แม่จิตรจ๋า... ถ้าเป็นเธอ..ฉันอยู่.. จะเคียงคู่..ให้สุขสันต์ จะรักมั่น..อยู่ทุกวัน... จะให้บอกกี่คำ..ว่ารักเธอ.. (ว๊าก.....ได้ยินรึยัง...หรือต้องให้ตะโกน) อ้าว..คนอื่นเขาค้อนกันใหญ่เลย อิ ๆ
10 มีนาคม 2547 15:32 น. - comment id 228467
ตามมาอ่าน ของจริงแล้วนะ หลังจากที่ได้ฟังจากคำบอกเล่า เมื่อไหร่ จะถึงคราวพี่ภูของน้องๆ บ้างละเนี่ยะ รอฟังอยู่