ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน
เด็กเมื่อวานซืน
รู้ว่าเธอกับฉัน มันห่างไกล
แต่ก็ยังเต็มใจ ทำแบบนั้น
ยอมทุ่มเทลงไป เป็นไม้ขีดไฟที่หลงใหลดอกทานตะวัน
ยอมจุดตัวเองเป็นร้อยเป็นพัน
เพื่อสู้กับแสงตะวัน
ให้เธอสนใจกันและหันมอง
เมื่อเธอเห็นฉันเป็นแค่ดอกหญ้า
ด้อยราคาเกินไป กับแจกัน วาวใส ใบหรู
ไม่ได้อยากประชดประชัน แค่อยากให้เธอนั้นได้คิดดู
ว่าสิ่งที่เธอทนอยู่ ทำเพื่อใคร
ถึงสองเราจริงจังหวังร่วมทาง
แต่รอบข้าง ยอมรับเราได้ไหม?
มองตาฉันนะคนดี ขอย้ำอีกที ฉันไม่เป็นไร
และพร้อมจะเดินจากไป ปิดตำนานรักแห่งความห่างไกลเอาไว้
แค่ครึ่งทาง