ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน

เด็กเมื่อวานซืน

รู้ว่าเธอกับฉัน มันห่างไกล
แต่ก็ยังเต็มใจ ทำแบบนั้น
ยอมทุ่มเทลงไป เป็นไม้ขีดไฟที่หลงใหลดอกทานตะวัน
ยอมจุดตัวเองเป็นร้อยเป็นพัน
เพื่อสู้กับแสงตะวัน
ให้เธอสนใจกันและหันมอง
เมื่อเธอเห็นฉันเป็นแค่ดอกหญ้า
ด้อยราคาเกินไป กับแจกัน วาวใส ใบหรู
ไม่ได้อยากประชดประชัน แค่อยากให้เธอนั้นได้คิดดู
ว่าสิ่งที่เธอทนอยู่ ทำเพื่อใคร
ถึงสองเราจริงจังหวังร่วมทาง
แต่รอบข้าง ยอมรับเราได้ไหม?
มองตาฉันนะคนดี ขอย้ำอีกที  ฉันไม่เป็นไร 
และพร้อมจะเดินจากไป ปิดตำนานรักแห่งความห่างไกลเอาไว้
แค่ครึ่งทาง				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 มกราคม 2547 00:14 น. - comment id 197465

    ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
    กับความรักที่ห่วงใยและคงมั่น
    ก็คงถึงเวลาที่จะจบความผูกพัน
    ไว้เพียงแค่นี้นั้นกันเสียที
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    4 มกราคม 2547 14:31 น. - comment id 197613

    มาทักทายนะครับ...
    กลอนเพราะจังครับ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน