ลมที่พัดผ่าน

สายไหมสีน้ำเงิน

เมื่อลมแรงพัดโชยผ่านมา
ต้นกล้าน้อยก็ลู่ลอยเล่นตามลม
ไม่นานก็โรยหล่นให้ตรอมตรม
ต้องทุกข์ศรมบนดินอยู่เรื่อยมา
เปรียบดังรักที่อ่อนหวานและเบาบาง
อยู่ตามทางพบเห็นได้เรื่อยไป
แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมไม่ว่าใคร
ความจริงใจจางหายและลางเลือน
ขอได้ไหมที่รักขอได้ไหม
โปรดอย่าไปจากฉันคนคนนี้
ขอให้รักทุกเวลาทุกนาที
อยู่ตรงนี้ที่นี่ตลอดไป				
comments powered by Disqus
  • น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

    2 มกราคม 2547 18:50 น. - comment id 197115

    so good
  • แม่จิตร

    2 มกราคม 2547 18:53 น. - comment id 197116

    ขาดเธอเหมือนขาดใจ
    เธอไปวันใดหัวใจว้าวุ่น
    ขอเพียงเธอคอยการุณ
    จะเป็นพระคุณอย่างสูง
    
    การเจอต้องมีการจาก เฮ่อ พุธโธ พุธโธ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มกราคม 2547 20:38 น. - comment id 197383

    ขอได้ไหมที่รักขอได้ไหม
    ขอให้อยู่ในใจฉันเสมอ
    ขอได้ไหมตลอดไปนะเออ
    ขอให้มีเธอเสมอตลอดไป
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • tiki

    14 มกราคม 2547 06:26 น. - comment id 202444

    zzzzzzz;:)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน