เก็บซ่อนความช้ำไว้ในใจ เหมือนไม่รู้สึก ไม่หวั่นไหว เมื่ออยู่ต่อหน้า ความเงียบเหงาเท่านั้น ที่เข้าใจฉันเรื่อยมา ๐๐ว่าทุกครั้งที่ฉันมีน้ำตา๐๐ อะไร คือที่มา ของความร้าวรอน
2 มกราคม 2547 14:56 น. - comment id 197049
กลอนสั้น ได้อารมณ์ จริง ๆ ค่ะ ทักทายอีกแล้วค่ะ
2 มกราคม 2547 15:11 น. - comment id 197055
มีเพียงความเหงาที่เข้าใจฉัน มีเพียงความเงียบงันที่ฉันสัมผัสได้ มีเพียงความเศร้าที่แทรกซึมในหัวใจ แต่ไม่มีเธอจะอยู่จะเข้าใจในความร้าวราน ได้อารมณ์เหงา เศร้าดีจังคะ แวะมาทักทายจ๊ะ
2 มกราคม 2547 15:40 น. - comment id 197071
ตอนนี้คือเหงาค่ะ
2 มกราคม 2547 19:07 น. - comment id 197124
มีบางคำอยากจะบอกกับตัวเอง ว่าฉันไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด แต่ตอนนี้เธอจากไป ทำไมหัวใจมันเย็นชา กับน้ำตาที่ไหลหลั่ง เป็นความเจ็บที่จีรัง จนไม่อาจยับยั้งน้ำในตา ที่มาก็อย่างเงี่ยแหล่ะครับ ไม่เศร้า ก็อกหัก เนอะ
3 มกราคม 2547 11:10 น. - comment id 197265
ความร้าวรอน ในหัวใจฉัน ที่มาของมัน ก็คือ ความรัก ความรักที่มันต้อง อกหัก และทำให้ฉัน... มักมีน้ำตา...
3 มกราคม 2547 12:03 น. - comment id 197283
กลอนโดน มากค่ะ
3 มกราคม 2547 19:48 น. - comment id 197365
ไพเราะ..มากนะคะ... ..สั้นๆ... ..แต่ ความหมาย ..ดีจังคะ.. ..เรน ...แวะมา ทักทาย นะคะ..
3 มกราคม 2547 20:06 น. - comment id 197370
เก็บซ่อนความช้ำไว้ในใจ ซึ่งอาจมีใครไม่มองเห็น แต่ตัวฉันนั้นประสบทุกเช้าเย็น ก็ขอบตาที่ฉันเป็นคือสีดำ เพราะผ่านการร้องไห้ในทุกวัน ยิ่งเป็นประจำทุกเช้าค่ำ ยิ่งทำให้จิตใจแสนครอบงำ มีแต่สิ่งเดียวที่กระทำก็ร้องไห้ซ้ำซ้ำทุกเวลา *-*กลอนสั้นแต่ได้ความหมายดีมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*