บางคำหากพร่ำเพ้อ พรรณนา นุชบ่เห็นคุณค่า ส่วนน้อย ผิว์จะเพียงลมวาจา เปรยผ่าน เพ็ญโพยม ฤา โลมคล้อย อยากกลั้ว ธุลี ผจงจิตเรียงร้อย วาจา ไหนจะซึ้งตรึงอุรา เจ้าได้ ครวญคร่ำรำพันพา โอยโอด แม้นจิตปฏิพัทธ์ใกล้ ก็ร้าง แรมเลือน ชะรอยแม่นี้แล้ ภายใน สวาทร้างห่างไป อื่นสิ้น เคยพิศนวลป่วนหทัย ใจโศก ปานจะดับจะแดดิ้น เพียงเจ้า ปรายมอง
30 ธันวาคม 2546 18:10 น. - comment id 196164
:) ดีจัง คุณโอ๋ .. มีคนโคลงมาร่วมคลอโคลง สุขใจยิ่งนัก
31 ธันวาคม 2546 14:37 น. - comment id 196414
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ อ่านได้อย่างเดียวแบบนี้แต่งไม่เป็นค่ะ อิ อิ
31 ธันวาคม 2546 15:06 น. - comment id 196426
สวัสดีปีใหม่ครับ
2 มกราคม 2547 15:45 น. - comment id 197077
ขอบคุณครับ และสวัสดีปีใหม่ครับ