นิทานความร้างไร้

ยังแคร์

ปล่อยให้ความร้างไร้เล่านิทาน
กลาวถึงตำนานคนอ่อนไหว
ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยรักใคร
เคยมีหัวใจให้กับเธอ
ต้องหลงเหลือเพียงความอ่อนแอ
จมเจ็บกับความพ่ายแพพร่ำเพ้อ
อยู่กับหัวใจไหวละเมอ
ในความผูกพันที่เธอไม่ไยดี
ทั้งหมดของชีวิตจึงเหลือเพียงน้ำตา
แล้วนั่นก็คือที่มาของผู้หญิงใจด้านชาในวันนี้
นิทานจึงจบลงตรงที่ฉันคนภักดี
ไม่เหลือหัวใจไว้ที่นี่เพื่อเริ่มต้นความรู้สึกดีๆกับใคร				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    12 ตุลาคม 2544 09:43 น. - comment id 14603

    กลอนเพราะจัง  ยังแคร์ เขียนกลอนเศร้าจังนะ เรื่องจริงเป็นอย่างนี้หรือเปล่านะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ
  • เงา

    12 ตุลาคม 2544 11:33 น. - comment id 14620

    อืมม ยังแคร์อกหักหรอ
  • ภีม

    12 ตุลาคม 2544 11:44 น. - comment id 14623

    ขอให้เป็นเพียงแค่ตำนานนะยังแคร์//  แต่ตำนานที่เล่ามาเศร้านะ  ไม่อยากให้เกิดกับใคร
  • โคลอน

    12 ตุลาคม 2544 12:15 น. - comment id 14640

    เป็นนิทานที่เศร้าจัง
  • ลีน

    13 ตุลาคม 2544 04:41 น. - comment id 14691

    เศร้าจังเลยยังแคร์.......
  • ลุงป๋อง

    13 ตุลาคม 2544 07:35 น. - comment id 14705

    (ไม่เหลือหัวใจไว้เพื่อเริ่มต้นความรู้สึกดีๆกับใคร) ใจร้ายเกินไปอะป่าวยังแคร์ หรือปลงแล้ว
    จริงๆอะ อย่าหนีไปบวชชีนา อิอิ สู้ๆนะครับน้องน้ำหวาน
  • ยังแคร์

    13 ตุลาคม 2544 14:06 น. - comment id 14743

    อิอิ รู้ได้งัยเนี่ย (อ่าวว) ขอบคุณค่ะลุงป๋อง
  • ยังแคร์

    13 ตุลาคม 2544 14:11 น. - comment id 14744

    อ่ะๆๆ ขอบคุณdokkoon มากค่ะ อิอิ เรื่องจริงมั๊ย ไม่บอก//ขอบคุณพี่เงาค่ะ อกหักมั๊ย ไม่บอก อิอิ//ขอบคุณภีมค่ะ เห็นด้วยค่ะ อันนี้บอก//ขอบคุณพี่โคลอนมากๆๆๆ เลยนะคะ//ขอบคุณลีนด้วยค่ะ
  • Zagaie

    18 ตุลาคม 2544 15:19 น. - comment id 15295

    เราจะเปิดโปงเธอ
  • ยังแคร์

    19 ตุลาคม 2544 08:38 น. - comment id 15400

    เหอๆ กั๊กบ้า อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน