ปล่อยให้ความร้างไร้เล่านิทาน กลาวถึงตำนานคนอ่อนไหว ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยรักใคร เคยมีหัวใจให้กับเธอ ต้องหลงเหลือเพียงความอ่อนแอ จมเจ็บกับความพ่ายแพพร่ำเพ้อ อยู่กับหัวใจไหวละเมอ ในความผูกพันที่เธอไม่ไยดี ทั้งหมดของชีวิตจึงเหลือเพียงน้ำตา แล้วนั่นก็คือที่มาของผู้หญิงใจด้านชาในวันนี้ นิทานจึงจบลงตรงที่ฉันคนภักดี ไม่เหลือหัวใจไว้ที่นี่เพื่อเริ่มต้นความรู้สึกดีๆกับใคร
12 ตุลาคม 2544 09:43 น. - comment id 14603
กลอนเพราะจัง ยังแคร์ เขียนกลอนเศร้าจังนะ เรื่องจริงเป็นอย่างนี้หรือเปล่านะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ
12 ตุลาคม 2544 11:33 น. - comment id 14620
อืมม ยังแคร์อกหักหรอ
12 ตุลาคม 2544 11:44 น. - comment id 14623
ขอให้เป็นเพียงแค่ตำนานนะยังแคร์// แต่ตำนานที่เล่ามาเศร้านะ ไม่อยากให้เกิดกับใคร
12 ตุลาคม 2544 12:15 น. - comment id 14640
เป็นนิทานที่เศร้าจัง
13 ตุลาคม 2544 04:41 น. - comment id 14691
เศร้าจังเลยยังแคร์.......
13 ตุลาคม 2544 07:35 น. - comment id 14705
(ไม่เหลือหัวใจไว้เพื่อเริ่มต้นความรู้สึกดีๆกับใคร) ใจร้ายเกินไปอะป่าวยังแคร์ หรือปลงแล้ว จริงๆอะ อย่าหนีไปบวชชีนา อิอิ สู้ๆนะครับน้องน้ำหวาน
13 ตุลาคม 2544 14:06 น. - comment id 14743
อิอิ รู้ได้งัยเนี่ย (อ่าวว) ขอบคุณค่ะลุงป๋อง
13 ตุลาคม 2544 14:11 น. - comment id 14744
อ่ะๆๆ ขอบคุณdokkoon มากค่ะ อิอิ เรื่องจริงมั๊ย ไม่บอก//ขอบคุณพี่เงาค่ะ อกหักมั๊ย ไม่บอก อิอิ//ขอบคุณภีมค่ะ เห็นด้วยค่ะ อันนี้บอก//ขอบคุณพี่โคลอนมากๆๆๆ เลยนะคะ//ขอบคุณลีนด้วยค่ะ
18 ตุลาคม 2544 15:19 น. - comment id 15295
เราจะเปิดโปงเธอ
19 ตุลาคม 2544 08:38 น. - comment id 15400
เหอๆ กั๊กบ้า อิอิ