๏ อยากบอกสิ่งซ่อนเร้น.......ภายใน ว่ารักเธอหมดใจ.................เปี่ยมล้น ปีวันผ่านเลยไป.................ใช่เปลี่ยน- แปลงนา ยังมั่นอยู่คงพ้น..................เอ่ยอ้างโคลงเปรย ๚ ๏ แม้วันคืนพ้นผ่าน.............อดีตกาล ความรักไป่อันตรธาน..........เสื่อมสิ้น ยังสถิตซึ่งดวงมาลย์-..........ฉันอยู่ หาใช่คำเล่นลิ้น...................เปรียบไว้เกินจริง ๚ ๏ อยากบอกเธอเพื่อรู้.........สักคำ รักส่วนลึกจองจำ................จิตไว้ ฝังแน่นยากหมายกำ-...........จัดจาก ใจแฮ คราวก่อนเคยชิดใกล้...........ดั่งย้อนหลอนเสมอ ๚ ๏ ถึงคราเราพบหน้า...........เจอกัน เธอหยั่งรู้จิตฉัน.................มากน้อย ? หัวใจพร่ำรำพัน..................หวั่นยิ่ง แสนเจ็บปวดเกินถ้อย..........กล่าวย้ำคำใด ๚ ๏ สูญเสียโอ้อกให้..............ครวญหา จำพลัดพรากจากลา...........ยิ่งช้ำ ยังรู้อยู่เสมอมา..................เธอเปลี่ยน- แปลงเฮย รักเสื่อมคลายดุจน้ำ............เหือดแห้งหมดใจ ๚ ๏ อยากบอกเธออีกครั้ง.......สักคำ ความรักแท้ครอบงำ...........จิตนี้ จำต้องสงบถ้อยคำ.............ปิดปาก ตนแฮ รู้ว่าหากเซ้าซี้.....................ไป่ได้ดังหวัง ๚ ๏ บางคำหากพร่ำเพ้อ.........พรรณนา มิอาจรั้งเธอมา..................แนบใกล้ สูญเสียซึ่งสิเนหา...............จากอก ยังชอกช้ำร่ำให้..................ดั่งใช้เวรกรรม ๚ ๏ ฉันรู้เธอหมดสิ้น.............หัวใจ คงปราศจากเยื่อใย.............เก่านั้น เธอลืมว่ามีใคร...................ยังรัก ยิ่งคิดยิ่งบีบคั้น.................จิตให้ตรอมตรม ๚ ๏ อยากบอกเธอสักครั้ง.......อีกคำ รักที่สุดยังกำ-...................หนดแล้ คงต้องเก็บเงื่อนงำ.............แฝงจิต- ตนเฮย ความชัดเจนถ่องแท้............ว่าต้องทำใจ ๚ ๏ บางคำหากพร่ำเพ้อ.........พรรณนา สายยิ่งเกินโหยหา..............เหนี่ยวรั้ง ไม่หวนกลับคืนมา..............ดังเก่า อยากบอกอีกสักครั้ง...........รักนั้นสุดใจ ๚ะ๛
27 ธันวาคม 2546 23:25 น. - comment id 195273
รักเธอทีสุด ปั่น : : Key Eb อยากบอกกับเธอว่ายังรัก รักเธอที่สุด ให้รู้ว่าฉันไม่เคยเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่านานเพียงใด ดวงใจดวงนี้ก็ยังเหมือนเดิม ทุกอย่าง ยังคงรักเธอ เสมอ อยากบอกสักคำให้เธอรู้ รู้ความรู้สึก ใจจริงส่วนลึกที่มีต่อเธอ ทุกครั้งที่เราเจอกัน รู้ไหมว่าฉันก็ยังหัวใจ ไหวหวั่น ยิ่งมองเห็นกันก็ยิ่งปวดใจ ฉันต้องสูญเสีย เสียเธอให้เขาไป ยังจำและช้ำใจ ฉันคงจะมีกรรม รู้ฉันนั้นรู้ ว่าเธอไม่เหลือใจ เธอลืมไปหมดแล้ว ว่ายังมีใคร ที่ยังรักเธอ อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง รักเธอที่สุด ก็ต้องหยุดไว้ในใจแค่นั้น เพราะรู้ว่าคำบางคำ ในวันนี้ เป็นคำที่สาย เกินไป ไม่อาจรั้งใจเธอคืนกลับมา ฉันต้องสูญเสีย เสียเธอให้เขาไป ยังจำและช้ำใจ ฉันคงจะมีกรรม รู้ฉันนั้นรู้ ว่าเธอไม่เหลือใจ เธอลืมไปหมดแล้ว ว่ายังมีใคร ที่ยังรักเธอ อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง รักเธอที่สุด ก็ต้องหยุดไว้ในใจแค่นั้น เพราะรู้ว่าคำบางคำ ในวันนี้ เป็นคำที่สาย เกินไป ไม่อาจรั้งใจเธอคืนกลับมา อยากบอกกับเธออีกสักครั้ง รักเธอที่สุด...
27 ธันวาคม 2546 23:57 น. - comment id 195290
แม้ต้องสูญเสียเธอไป เพราะเธอมีคนใหม่แทนฉัน แต่ในความรู้สึกในใจทุกวัน ยังอยากบอกเธอจังว่าฉันยังรักเธอ *-*ไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
27 ธันวาคม 2546 23:57 น. - comment id 195291
ศรรักปักอกอ้อน................อรองค์ เพ้อพร่ำรำจวนนง.................นาฏน้อง เพ่งพิศพักตร์เพียงเพ็ญ........ผุดผ่อง เร้ารักเร่งเรียกร้อง................คู่น้องนงคราญฯ สวัสดีครับท่านพี่ นานๆท่านพี่จะแต่งกลอนแนวรักๆสักครั้งหนึ่ง รู้สึกว่าจะเป็นเลิศทุกแนวเลยนะครับ ศิษย์น้อง
28 ธันวาคม 2546 00:08 น. - comment id 195302
ว้า..แต่งผิดฉันทลักษณ์ น่าอายจัง แก้ใหม่แล้วกันครับ ศรรักปักอกอ้อน..............อรองค์ เพ้อพร่ำรำจวนนง..............นาฏน้อง เพ่งพิศพักตร์โฉมยง..........ผุดผ่อง เร้ารักเร่งเรียกร้อง.............คู่น้องนงคราญฯ ตอนแรกแต่งเพลินไปหน่อย เลยลืมบังคับไป รัก..คิดถึง...ท่านพี่เสมอครับ
28 ธันวาคม 2546 00:43 น. - comment id 195315
อืมม์ เพราะดีจังค่ะ
28 ธันวาคม 2546 00:51 น. - comment id 195317
ไพเราะมากเลยขอรับ หูยยย ... เด๋วลองหัดทำต้มโคล้ง เอ้ย เขียนโคลงมั่งดีกว่า อิอิ . สุดหล่อไปแหละคร๊าบบ แวะมาทักทายขอรับ^^
28 ธันวาคม 2546 01:15 น. - comment id 195319
....รักเธอตราบที่สิ้น......ชีวา รักซ่อนในอุรา..............ร่างนี้ รักสุดเอ่ยวาจา..............จากส่วน ลึกแล รักแน่มิหลีกลี้...............เล่นล้อปรารถนา... ........................สวัสดีครับ........................
28 ธันวาคม 2546 09:36 น. - comment id 195374
นิยามรักของฉันหรือคือจุดจบ คือการลบจากใจไม่ใฝ่หา หากไม่รักไม่ทุกข์ท้อทรมา กับคำว่าพลัดพรากต้องจากไกล... รักคือนิยามความทุกข์ใช่ไหมเล่า คือห้วงหาวห้วงเหวให้หวั่นไหว รักคือนิยามมายาลวงหลอนใจ ให้ดวงใจคนในโลกโศกระทม.. นิยามรักของฉันหรือคือจุดจบ มิใช่การค้นพบให้ขื่นขม รักของฉันรอเวลาลบช้ำตรม เลิกระทม..รอเงียบงาม ว่างเปล่ามาแทนใจ!
28 ธันวาคม 2546 11:25 น. - comment id 195381
บอกรักอีกสักครั้ง เป็นไร เล่าเฮย มากกว่ารักของใคร ทั่วหล้า กระซิบสั่งความไว้ ฝังแน่น ใจนอ นานยิ่งบรรเจิดจ้า ไป่แห้งเหือดหาย อิอิ มีรักใหม่ ก็ใช่ว่าจะต้องลืมรักเก่า เหมือนต้นไม้ใหญ่ กิ่งใหม่งอกงามขึ้นกิ่งเก่าก็ไม่ต้องตายไป ยิ่งทำให้ต้นเจริญเติบโต อิอิ
28 ธันวาคม 2546 13:36 น. - comment id 195435
ยาววววววววววววววววววววววววว จนขี้เกียจอ่าน
28 ธันวาคม 2546 15:48 น. - comment id 195477
ไพเราะมากค่ะ
28 ธันวาคม 2546 17:48 น. - comment id 195525
เก่งจังคับ ขอชื่นชมความสามารถ
28 ธันวาคม 2546 19:13 น. - comment id 195541
กาลเวลาผ่านไปให้นานเนิ่น คงดำเนินหัวใจไว้เสมอ ว่ามีรักภักดิ์ไว้เพียงแค่เธอ ยังคอยเพ้อถึงเธอเพียงผู้เดียว แม้ชอกช้ำระกำช้ำใจบ้าง แต่ไม่เคยอ้างว้างอย่างโดดเดี่ยว สายสัมพันธ์ถึงไม่มั่นและกลมเกลียว ยังยึดเหนี่ยวเหนียวนัก...รักเธอที่สุด อิ อิ อิ ...... เหมือนพระจันทร์รักดารา ... คับป๋ม
28 ธันวาคม 2546 21:23 น. - comment id 195601
มาชมเชยโคลงงามด้วยคนครับ
28 ธันวาคม 2546 21:45 น. - comment id 195609
เดียงเรื่องรักลึกล้ำ วกวน โจมจู่จับกมล ลูบไล้ หลงไปว่าใช่ตน เองแน่ ความลับแงะแง้มไง้ ทราบแล้วใจนาง (ถึงรู้ใจนางคนไหนก็เก็บไว้เป็นความลับครับ)
28 ธันวาคม 2546 23:03 น. - comment id 195624
จะมั่นรักแม้จักห่าง ระยะทางกั้นขวางเสมอ เพราะใจดวงนี้มีเธอ ยังมั่นเสมอรักเธอตลอดไป ถึงแม้เธอจักลาลับ ไม่หวลคืนกลับมาหาใหม่ แต่ใจนี้ยังหวงห่วงพ่อดวงใจ แม้ห่างกันแค่ไหนใจคนไกลจักไม่เปลี่ยนเลย *อัลมิตราชอบโคลงบทนี้มากเรยอ่ะ เข้ามาอ่านใจเค้าก่อนแต่งป่ะ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โห...
28 ธันวาคม 2546 23:31 น. - comment id 195630
คุณผู้หญิงไร้เงา.. จะยังคงมั่นรักสลักแน่น ให้ถึงแก่น ณ จินต์จวบสิ้นขัย แม้จำต้องหากน้องขัดข้องใจ ฝืนอาลัยจากลาแสนอาวรณ์ ศิษย์น้อง.. เสียงร้องของคุณปั่น และเนื้อเพลงนี้ ทำให้เกิดความรู้สึกคล้อยตามนะจ๊ะ คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณแก้วโนรี .. รักที่ซ่อน ก็ยังคงเป็นวลีที่ว่า รักเธอที่สุด ..เขียนได้งดงามมากค่ะ คุณพุดพัดชา .. ลบรอยรัก ยากยิ่งกว่า คิดจะรัก นะคะ คุณฤกษ์ .. อ๋อ !! กลายเป็นต้นไม้ไปแล้ว เหมือนภาคสองของ lord of the rings เลย นะคะ คุณสั้น .. ตกลงไม่ได้อ่านจนจบ ? ไม่เป็นไรค่ะ อัลมิตราเขียนตามเพลงค่ะ คุณผีเสื้อปีกบาง .. ขอบคุณมากค่ะ คุณลาวา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพระจันทร์หวาน .. หล่นปุ๊ตรงบ่อน้ำหลังบ้านอัลมิตราเลยค่ะ มดขึ้นแล้ว คุณน้ำ .. สหายชาวอาศรม ขอบคุณมากค่ะ คุณชัยชนะ .. สงสัยต้องใช้ไดนาไมค์ จึงจะเปิดประตูห้องลับได้ ยัยไหม .. จริงหรือ งั้นแสดงว่า อัลมิตรารู้ใจยัยไหมที่สุดเลย .
29 ธันวาคม 2546 15:58 น. - comment id 195798
^J^ ..................... ไพเราะ งดงาม ทั้งโคลงและภาพครับ........ฯ
29 ธันวาคม 2546 17:50 น. - comment id 195830
เพราะมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากๆเลยนะคะ เรานับถือเลยค่ะ
29 ธันวาคม 2546 23:01 น. - comment id 195963
ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณะ ขอบคุณค่ะ คุณPries
30 ธันวาคม 2546 11:19 น. - comment id 196077
บางคำหากพร่ำเพ้อ พรรณนา นุชบ่เห็นคุณค่า ส่วนน้อย ผิว์จะเพียงลมวาจา เปรยผ่าน เพ็ญโพยม ฤา โลมคล้อย อยากกลั้ว ธุลี
30 ธันวาคม 2546 11:34 น. - comment id 196080
ผจงจิตเรียงร้อย วาจา ไหนจะซึ้งตรึงอุรา เจ้าได้ ครวญคร่ำรำพันพา โอยโอด แม้นจิตปฏิพัทธ์ใกล้ ก็ร้าง แรมเลือน ชะรอยแม่นี้แล้ ภายใน สวาทร้างห่างไป อื่นสิ้น เคยพิศนวลป่วนหทัย ใจโศก ปานจะดับจะแดดิ้น เพียงเจ้า ปรายมอง อ่าน ทีไรก็ยังเพราะเหมือนเดิม.......... ชมชื่นนุชนารถด้วย วาจา เชษฐ์เสพย์พจนา ชุ่มชื้น เรียงร้อยถ้อยอักขรา โศลก เปรียบชลมารดพื้น ฉ่ำน้ำ ชื่นใจ
30 ธันวาคม 2546 12:44 น. - comment id 196090
...อิอิ กลอนไพเราะมากเลยค่ะพี่อัลมิตรา แวะมาทักทายค่ะ ยังไม่มีปัญญาต้มโคล้ง อิอิ...
30 ธันวาคม 2546 22:21 น. - comment id 196253
ขอบคุณค่ะ คุณโอ๋ .. นานแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน เห็นโคลงของคุณด้านบน แล้วรู้สึกดีจังค่ะ ที่มีคนมาคลอโคลงด้วย อย่าทิ้งกันไปนะคะ .. คุณนางมารพเนจร .. ขอบคุณมากค่ะ ลองดูนะคะ โคลงสี่สุภาพ ไม่ยาก ค่ะ