ร้องให้ด้วยความเจ็บช้ำ บาดแผลในใจที่เธอทิ้งไว้ เมื่อความรักเกิด เป็นคำถามทิ่มแทงหัวใจ เธอมีรักใหม่ ทดแทนที่ฉัน รักที่เคยมั่นใจไม่เหลือเยื่อใยให้กัน โอบกอดความเหงา เจ็บ แทนความรัก ที่เคยร่วมเพ้อรำพัน จะอยู่ด้วยกัน ..จนวันสุดท้าย..
26 ธันวาคม 2546 01:52 น. - comment id 194564
ร้องไห้ด้วยความเจ็บช้ำ เมื่อคนใจดำมาหนีหน้า ร้องไห้และเดียวดายตลอดมา เมื่อเขาไม่เห็นค่าและความสำคัญ ทั้งที่ครั้งหนึ่งนานมา เขามีอุราห่วงใยฉัน เห็นฉันเป็นรักคนสำคัญ แต่แล้วนั้นเขาก็ผันเปลี่ยนไป เหลือเพียงแต่ฉันในวันนี้ ที่ไม่ยอมหลีกหลีหรือไปไหน มีแต่เขาเท่านั้นที่จากไป และทิ้งไว้เพียงความช้ำระกำทรวง *-*พยายามต่อไปนะค่ะ กลอนบทนี้ก็น่ารักดีค่ะ*-*
26 ธันวาคม 2546 14:17 น. - comment id 194688
ต้องเสียใจและเสียน้ำตา ความรักของฉันที่มีค่ากลับสูญป่าว เพราะเธอเพราะเธอจากไป ปล่อยใจให้เหงาอยู่ลำพัง ...ทักทายค่ะ..พี่ปิ่น..ป่ะคะ