กาลเวลาผ่านไปนานแค่ไหนฉันก็ไม่อาจที่จะลืมเธอได้ลง

หาดทรายสีขาวปลาดาวใต้ท้องทะเล

หัวใจของฉันอาจจะไม่ซึ้ง
              หน้าตาของฉันอาจจะไม่รับ
              ความรู้สึกของฉันอาจจะไม่ทัน
              แต่การกระทำเธอน่าจะรู้ว่าฉันคิดอะไร
       ไม่มีความสำคัญที่จะเรียกร้อง
        ไม่มีความจำเป็นที่ร้องขอ
        ไม่มีความยุติธรรมที่จะต้องรอ
         มีแต่ความทารุณที่เธอทำ
              กาลเวลาผ่านไปนานแสนนาน
                ภาพเธอนั้นจำอยู่ในใจเสมอ
                   คืนและวันกับวันเก่าที่มีเธอ
                      ทำไมเพ้ออยากจะลืมเธอไม่ลง
                         คนเรานั้นน่าจะจำถ้าต้องเจ็บ
                            ทั้งที่เจ็บและช้ำใจขนาดไหน
                               รู้ก็รู้จำต้องเจ็บแทบขาดใจ
                                   แต่ทำไมหัวใจเรายังอยากจำ				
comments powered by Disqus
  • **พาฝัน**

    21 ธันวาคม 2546 09:40 น. - comment id 193232

    ทักทายค่ะ
    
    
  • ทะเลหวั่น

    21 ธันวาคม 2546 12:34 น. - comment id 193255

    ...ทักทายนะคะ..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 ธันวาคม 2546 11:02 น. - comment id 193494

    นานแค่ไหนก็ยังรักมั่น
    และยังต้องการผูกพันมั่นเสมอ
    นานเท่าไรหัวใจก็จะรอเพียงเธอ
    เพราะหัวใจมีเสมอคือเธอคนดี
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน