ไม่รู้รัก เริ่มต้น ณ หนไหน กว่ารู้ใจ ก็รัก เป็นหนักหนา หากฟังแล้ว ขุ่นข้อง หมองอุรา อย่าถือสา ยกโทษ โปรดอภัย อยากจะเก็บ ซ่อนไว้ เสียในอก สุดจะยก ออกไป ให้ห่างได้ แต่ยิ่งล่วง เวลานาน ร้าวรานใจ บอกเจ้าไป เหมือนหินยก จากอกเรียม แล้วเจ้ารัก พี่ไหม ใคร่ขอถาม ขอตอบความ ตามใจ อย่าอายเหนียม รักเกินกว่า หญิงใด ไม่เทียบเทียม บอกด้วยเจียม ใจเจ้า หวังเข้าใจ
20 ธันวาคม 2546 21:08 น. - comment id 193119
อ่านะ รีบมาอ่านเชียว
20 ธันวาคม 2546 22:52 น. - comment id 193151
..มาทักทายค่ะ...
21 ธันวาคม 2546 00:35 น. - comment id 193190
เพราะดีครับ เนื้อหาเหมือนผมเลยนะ วันหน้าเอามาให้อ่านใหม่นะครับ ช๊อบชอบ @^_^@
21 ธันวาคม 2546 09:25 น. - comment id 193223
. . . แวะมาเยี่ยมค่ะ ... ^_________^
21 ธันวาคม 2546 19:22 น. - comment id 193361
ยิ้มหวานๆค่ะ
21 ธันวาคม 2546 20:33 น. - comment id 193385
ไพเราะและอบอุ่นมากค่ะ...แวะมาทักทายนะคะ..
21 ธันวาคม 2546 21:46 น. - comment id 193408
กลอนหวานมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มดเดินตามมาเป็นแถวแล้วนะค่ะ อิ อิ
22 ธันวาคม 2546 00:04 น. - comment id 193454
....สวัสดีค่ะ... ..แวะมาทักทายค่ะ .......^-^....
22 ธันวาคม 2546 06:52 น. - comment id 193481
ขอไถ่ถาม ความนัย ใจของน้อง ไยปิดป้อง ไม่จา พาฉงน ว่ามีใจ ให้หรือเปล่า เจ้าหน้ามล พี่สับสน ในดวงจิต คิดงันงง