จากหัวใจ...แด่คนไกลสุดปลายฟ้า

พู่กันของหูกวาง

ณ มุมหนึ่งของฟากฟ้า...
เธอรู้ไหมว่า...มีใครคอยคิดถึง
ทุกสิ่งทุกอย่าง...เหมือนถูกตราตรึง
พันธนาการอยู่กับสิ่งหนึ่ง...ที่ห่างไกล
ไขว่คว้าได้เพียงความฝัน...
เพราะรู้ดีว่าความเป็นจริงนั้น...มันคว้าไม่ได้
ได้แต่มองนภา...บอกฟ้าอีกฟากว่าห่วงใย
ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินไหม...อยากให้เข้าใจตรงกัน
ยามฟ้าฟากนี้หม่นหมอง...
ใจมันลอยล่องเหม่อมองฟ้าฟากนั้น
ฟ้าฟากของเธอ...คงสว่างใสไร้หมอกควัน
อยากรู้ว่าเวลานั้น...เธอจะคิดถึงกัน...บ้างไหมเธอ
สายรุ้งที่พาดผ่านฟ้า...
คิดว่าคงถึงเวลา...ที่รอมาเสมอ
เขียนจดหมาย...ฝากสายรุ้งไปถึงเธอ
คิดถึงจังนะเออ...เมื่อไรจะกลับมาเจอกัน...
				
comments powered by Disqus
  • เมลโล่

    20 ธันวาคม 2546 18:35 น. - comment id 193044

    เพราะมาก ๆ เลยคร๊าบ ชอบจังเลยบทแรก
    ขอเก็บไว้นะครับ
  • แม่จิตร

    20 ธันวาคม 2546 18:42 น. - comment id 193049

    กลอนน่ารักจังเลนนะ
    ใครเป็นคนที่รอคอยเหรอ ใช่ผม หรือเปล่า ** ล้อเล่นนะ**
     มาทักทายนะครับ
  • พิกุลทอง

    20 ธันวาคม 2546 20:24 น. - comment id 193100

    ฟากฟ้าทางนี้ก็หมองหม่น
    ก็เพราะจากคนรักไม่เห็นหน้า
    ได้ยินเสียงความคิดถึงจากฟ้าโน้นทุกเวลา
    และจะคงสัญญาว่าจะยังรักนิจนิรันดร์
    
    จากคนฟากฟ้าทางนี้ที่คิดถึงคนไกล
  • ทะเลหวั่น

    20 ธันวาคม 2546 23:00 น. - comment id 193155

    =^________________________^=
  • ใยแมงมุม

    21 ธันวาคม 2546 01:11 น. - comment id 193206

    กลอนน่ารักมากเลยค่ะ....
  • **พาฝัน**

    21 ธันวาคม 2546 09:37 น. - comment id 193229

    
     กลอนเพราะจังเลยค่ะ
  • พู่กันของหูกวาง

    21 ธันวาคม 2546 11:26 น. - comment id 193237

    ถึงคุณเมลโล่
    ...ขอบคุณครับที่ชอบ...ยินดีมากครับ
    
    ถึงคุณแม่จิตร
    ...คนที่รอยคอยน่ะยังไม่มีหรอกครับ...กำลังมองหาอยู่เหมียนกัลล์
    
    ถึงคุณพิกุลทอง
    ...แม้อยู่ห่างจากฟากฟ้าที่แสนไกล
    แต่เธอรู้ไหม...มันใกล้เหมือนได้คิดถึง
    ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยถูกตราตรึง
    บัดนี้มันได้หลุดผึง...เมื่อเจอเธอ...
    
    ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคับ
    
    ถึงคุณทะเลหวั่น
    ...มาพร้อมกับรอยยิ้มเชียวนะครับ
    
    ถึงคุณใยแมงมุม
    ...ผมก็ขอบคุณเช่นกันนะครับที่มาเยี่ยมชม ยินดีมากครับ
    
    ถึงคุณพาฝัน
    ...ขอบคุณครับ และก็ขอบคุณที่มาเยี่ยมด้วยนะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 ธันวาคม 2546 21:17 น. - comment id 193392

    สายรุ้งมามอบจดหมาย
    พร้อมคำบรรยายภายใต้อักษร
    บอกว่าคนอยู่ไกลคิดถึงและใจอาวรณ์
    ยังเป็นห่วงเหมือนก่อนที่ผ่านมา
    
    พอได้รับจดหมายจากสายรุ้ง
    ก็ฝากบอกไปขอบคุณคนไกลใจยังห่วงหา
    คิดถึงเธอเช่นกันทุกวันที่ผ่านมา
    ฝากบอกสายรุ้งไปว่าอีกไม่นานหนาเราคงได้มาพบกัน
    
    *-*กลอนไพเราดีค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    25 ธันวาคม 2546 17:11 น. - comment id 194315

    ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา
    ขอบคุณครับสำหรับกลอนเพราะ ๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน