...ทำไมฉันถึงเป็นคนอย่างนี้... ...อยากพูดคุยกับเธอคนดี...แต่ทำไมไม่กล้า... ...อยากเจอ..อยากพบ...แต่ไม่กล้าสบตา... ...อยากมาหา...แต่ไม่กล้าพอที่จะทำ... ...ทั้งคิดถึง...ทั้งเป็นห่วง..เธอเสมอ... ...แต่พอเจอ..ไม่กล้าทัก..ไม่กล้าถาม... ...พอเธอไป..อยากเข้าใกล้..คอยติดตาม... ...คอยช่วยเหลือ..เมื่อยาม..เธออ่อนแอ... ...อยากแสดงอาการที่เป็นห่วง... ...ทุกช่วงที่อยู่ไกล...ก้ออยาก..ไปดูแล... ...อยากห่วงใย...อยู่ใกล้-ใกล้..คอยเทคแคร์.. ...แต่สิ่งนั้นมันก็แค่..คิดในใจ... ....เพราะในความจริง... ...ไม่ว่า...จะห่ววงเธอเท่าไหร่... ...ก็ไม่กล้าที่จะแสดง..ออกไป... ...ตัวฉันก็ไม่รู้ว่า...ทำไมเหมือนกัน...
17 ธันวาคม 2546 19:56 น. - comment id 192213
อยากเป็นคนดูแลเธออยู่ไกลๆ อยากจะให้กำลังใจ...อะไรแบบนั้น อยากจะเป็นคนที่เธอต้องการ แต่ถ้าเธอรำคาญ ฉันจะไป -- น้องรักเค้ามาก (มั้ง) คะ พี่ว่า --
17 ธันวาคม 2546 20:01 น. - comment id 192215
ถึง พี่ฟ่าง ...เค้าไม่รำคาญไมนด์นะ คงเป็นไมนด์เองล่ะรำคาญตัวเองนี่ ไมรู้ว่ามันเป็นอะไรน่ะสิ อยากจะทำ..แต่ก้อไม่กล้าทำสักที ...ขอบคุณค่ะพี่ฟ่างที่มาทักทาย...
17 ธันวาคม 2546 20:50 น. - comment id 192222
...ช่ายๆเห็นด้วยกะคนที่ชื่อฟ่างนะน้องสาว... ..คงจะรักม๊าก..ก..ก..เกินไป..หรือไม่ก้ออายหรือเกรง..ใจที่จะทำอ่ะ
17 ธันวาคม 2546 21:41 น. - comment id 192242
ถึง พี่แอร์ หรอ...ก้อไม่รู้เหมือนกันแหะ.. ..ใจจ้าที่แวะมา..
18 ธันวาคม 2546 12:08 น. - comment id 192332
ในความเงียบเฉยเคยเป็นอยู่ ใครจะรู้ว่าหัวใจฉันหวั่นไหว แสนรักแสนห่วงดังดวงใจ แต่ทำได้แค่เฉยชาต่อหน้าเธอ เพราะเข้าใจถึงความรักที่เป็นอยู่ เพราะฉันรู้ไม่อาจใกล้ไปเสนอ แค่คิดถึงเติมใจยามได้เจอ ทำเพียงเผลอยิ้มให้ด้วยสายตา ก็ไม่กล้าทำอะไรไปกว่านี้ กลัวสิ้นสุดไมตรีที่ห่วงหา สั่งตัวเองสั่งใจให้เฉยชา เพราะรู้ตัวดีว่าไม่กล้าพอ... บางครั้งก็ต้องเก็บความรู้สึกไว้มั่งถ้าไม่แน่ใจ.. แต่ว่าพี่เอาใจช่วยเต็มที่เล้ยยยยยย....
18 ธันวาคม 2546 17:50 น. - comment id 192431
ถึง ตะแหง่ว ...พี่ตะแหง่วกลอนเพราะมากเลยอ่ะค่ะ... ..ไมนด์ชอบม๊าก...มากเลย..ล่ะ.....ตรงใจมาก.. เลยค่ะ...ชอบค่ะ...
18 ธันวาคม 2546 19:25 น. - comment id 192458
อืม ไช่ทำไมไม่กล้าอ่ะ บางครั้งพี่ก้อนึกน้อยใจเหมือนกัน คิดว่าไมนไม่อยากคุยด้วย ไม่อยากเหงหน้า ก้อเลยไม่อยากเข้าไปรบกวนอ่ะ เดี๋ยวจะรำคานพี่
18 ธันวาคม 2546 19:30 น. - comment id 192460
ถึง พี่กุ้ง ไม่รู้สิ...มันเป็นอะไรก้อไม่รู้นะ...งงอีกแล้ว... ..ไม่รำคาญเธอหรอคนดี เทอ..ออกจะแสนดีอย่างงี้ใครจะรำคาญได้ เอาเป็นว่า..ทำใจให้สบาย แย่าน้อยใจไปเลยนะ... ถึง พี่แอร์ ...โทดทีพี่แอร์ ไมนด์ไม่เห็นอ่ะ..อิอิ....ใจจ้าที่มานะ
18 ธันวาคม 2546 20:27 น. - comment id 192500
ทำใจอยู่นานวัน แต่ตัวฉันนั้นก็ไม่กล้า ที่จะพบหรือสบตา ด้วยเพราะว่าเพราะฉันอาย อายเธอคนดี ที่จะรู้หัวใจนี้ได้ มีเธอในใจมากมาย ก็เลยไม่กล้าทำอะไรสักที *-*แบบนี้เขาเรียกว่าอายค่ะ ไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
19 ธันวาคม 2546 20:34 น. - comment id 192846
ถึง ผู้หญิงไร้เงา ....อิอิ...กลอนน่ารักและเพราะจังเลยค่ะ... ...อาจจะเป็นพราะอาย กลัวเธอรู้ว่าในใจรักเธอมากมายเท่าไร ....โอเคต่อไปนี้จะบังคับใจ ให้ไม่อายอีกเลย... อิอิ...ขอบคุณค่ะพี่ตูน
20 ธันวาคม 2546 16:53 น. - comment id 193007
แล้วรู้ยังง่ะว่าเป็นอะไร
20 ธันวาคม 2546 22:27 น. - comment id 193138
ถึง พี่กุ้ง ...ก้ออาจจะรู้บ้างเหมือนกันนะ... ..อิอิ...
21 ธันวาคม 2546 15:02 น. - comment id 193281
รู้แล้วก้อดีใจด้วยล่ะกันนะ
21 ธันวาคม 2546 19:17 น. - comment id 193354
ถึง พี่กุ้ง ...อืม... =^_______________________^=