ยามราตรีที่หลับฝัน คืนแลวันที่เลือนหาย ไม่มีใครสักคนอยู่ข้างกาย ในวันที่คล้ายจะไม่มีใคร คืนแลวันผันผ่านพ้น วนเวียนจนใจเผลอไผล กายห่างกันแต่เหมือนอยู่ใกล้ใจ กายห่างไปแต่ใจอยู่ใกล้กัน เพียงหลับตาพาใจไปตามนึก ดังรู้สึกคล้ายคลับกับภาพฝัน เราสองคนเคียงคู่เสมอกัน ในความฝันเราเคียงคู่บนผืนทราย ภาพในฝันสวยงามราวนิมิต แสนเอมจิตฉันมีเธอมิห่างหาย แสนอบอุ่นเอนไหวทั้งใจกาย แสนเสียดายมิอยากตื่นคืนทิวา ยังรำพึงนึกถึงแต่ภาพฝัน เรามีกันและกันยามโหยหา ท่องทั่วพรหมชมทั่วทิศพสุธา มิเหว่หว้าเหงารักให้ช้ำดวง แว่วจำเรียงเสียงอรุณจากขอบฟ้า ยังหลับตาพาใจไปแดนสรวง ยังเพลินลมชมพฤกษ์ในแดนลวง ยังคงหวงห่วงรักจะจากไกล ครั้นพอตื่นคืนรุ่งสู่ทิวา ตะวันนาบอกเล่าเรื่องวันใหม่ คร่ำครวญหาโศกศัลย์ระกำใจ รักห่างไปมิอยู่คู่เคียงกัน ยังอาวรณ์หารักที่ไขว่คว้า กลับได้มาเพียงเศษเสี้ยวความฝัน เราสองคนเคยอยู่ใกล้ชิดกัน เพียงภาพฝันที่ยังค้างอยู่ในใจ ในโลกจริงมันต่างจากความคิด ไม่มีสิทธิ์ไขว่คว้ามาใช่ไหม เธอมีใครอีกคนอยู่ข้างกาย ฝันสลายรักกลับกลายเป็นภาพลวง
11 ธันวาคม 2546 19:10 น. - comment id 189826
ไพเราะมากเลยขอรับเจ๊
11 ธันวาคม 2546 19:17 น. - comment id 189829
รอคืนใหม่ วิไลวรรณ มาฝันต่อ ไม่ต้องง้อ คนล่อลวง ทำทรวงช้ำ โลกความฝัน มีฉันเธอ เพ้อน้ำคำ สุดระกำ โลกความจริง ทิ้งทวนไป
11 ธันวาคม 2546 22:53 น. - comment id 189963
ฝันสลายมลายสูญไม่พูนเพิ่ม รักของเราที่ต่อเติมเพิ่มแค่ฝัน ฝันสลายมมลายสิ้นในทุกวัน ด้วยเธอมีเขานั้นในดวงใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ*-*