หนาวลมโชยฉ่ำเย็นยังเว้นว่าง ใยรักร้างห่างเจ้าเศร้าไม่หาย กลับหนาวเหน็บเจ็บแปลบจนแสบตาย ช่างเหลือร้ายหน่ายกันทำฉันตรม ครั้นปีใหม่ได้มาเวียนหาอีก เธอหลบหลีกปลีกใจให้ขื่นขม ลมหนาวนี้ที่พัดซัดระบม ฉันยืนข่มซมไข้ไร้คนแล โอ้เหมันต์สัญญาข้าจดจำ ไม่ครวญคร่ำพร่ำใฝ่ถึงใครแน่ แม้หนาวรักปักใจใคร่ยอมแพ้ ขอเหลียวแลแต่ตัวเราเลิกเหงาพลัน สายลมหนาวพราวพัดสัมผัสกาย ฉันแหนงหน่ายคลายรักปักยึดมั่น รอคิมหันต์ผันมาเรียกหากัน หนาวเย็นสั่นทันลดสูญหมดใจ
นกตะวัน 9 ธ.ค. 2546 07:36 น. - ID 42659 
177
4
0
9 ธันวาคม 2546 09:56 น. - comment id 189019
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..........อ่านแล้วหนาววว อิอิ..........^*^
^*^...............^_____^......................^*^
9 ธันวาคม 2546 10:47 น. - comment id 189030
แวะมาทักทาย และให้กำลังใจครับผม
9 ธันวาคม 2546 13:22 น. - comment id 189064
ลมหนาวมาเยือนอีกครั้ง ความหลังก็วกกลับมาอีกหน สิ่งเก่าก่อนย้อนคิดจิตยล ทุกข์ทนกับหนาวร้าวใจ .. สายลมพัดพร่างพรู ยามฤดูเหมันต์วนใกล้ ครั้นกายหนาวยังพอบรรเทากาย แต่ยากคลาย .. ยากคลาย .. ใจที่เหน็บหนาวร้าวทรวง .. เอาผ้าห่มมาส่งให้ค่ะ ( ซักแล้ว )
9 ธันวาคม 2546 20:14 น. - comment id 189177
:)
10 ธันวาคม 2546 16:41 น. - comment id 189408
หนาวแล้วนะคนดี กับหนาวนี้ที่แสนหนาว เมื่อไหร่จะผ่านราตรียาว ให้คราวหนาวไม่ร้าวทรวง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
