( มาลินีฉันท์ ๑๕ ) ๏ กะกะกะกะกะกะกากา.....กากะกากา......กะกากา กะกะกะกะกะกะกากา........กากะกากา......กะกากา ฯ ๏ ฤ รติ ณ หฤทัยข้า ฯ.....ดั่งสุรีย์จ้า.................มหาศาล สิริฐิตกนิรันดร์กาล...........ล้ำและโอฬาร...........ตระหง่านงาม ดุจกวิสิพยายาม...............ย้ำประพันธ์ความ......นิยามเปรย อุระปณิธิสิชมเชย.............ดั่งเสมือนเคย..........เฉลยคำ ๚ ๏ ผิว์รติดุจศศีล้ำ.............รัศมีนำ...................ณ ราตรี ขณะศศิชุติเพียงนี้...........รื่นฤทัยมี.................สถิตใจ ผิว์อุระอภิรดีใฝ่...............คงกมลไว้.................มิให้สูญ มนะสุขอภิรมย์พูน...........รักสิเกื้อกูล...............มนุญนาน ๚ะ๛
8 ธันวาคม 2546 20:16 น. - comment id 188905
งานงามเช่นเคยนะครับ ท่านศิษย์พี่ ศิษย์น้องจะสอบแล้ว คงหายตัวไปสักเดือน 2 เดือนนะครับ มาบอกลาครับ สวัสดีครับ รักและคิดถึงเสมอ
8 ธันวาคม 2546 21:10 น. - comment id 188920
เฮ้อ..ไม่รู้เมื่อไรจะเขียนได้แบบนี้น๊อ..
8 ธันวาคม 2546 21:27 น. - comment id 188925
เก่งจัง ค่ะพี่
9 ธันวาคม 2546 00:58 น. - comment id 188967
...อุระจะระอุเพราะเรื่องรัก....ที่สถิตหนัก....ประจักษ์ใจ มิละอุสะหะจะฝ่าไป.....จนประสบใน.....จะได้ครอง.... ...........................สวัสดีครับ............................
9 ธันวาคม 2546 07:00 น. - comment id 188993
รูปภาพมีความหมายลึกซึ้ง กินใจมากครับ
9 ธันวาคม 2546 12:05 น. - comment id 189045
ศิษย์น้อง .. หมั่นศึกษานะคะ ศิษย์พี่เองเรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว ก็ยังอยากจะเรียนต่อเลยค่ะ คุณรดา .. ลองทำตามผังดูนะคะ ค่อยๆทำค่ะ เชื่อว่าคุณสามารถทำได้เช่นกันนะคะ น้องดินสอ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณใบบอนแก้ว .. ๏ สุริยะรุจินภาเคลื่อน...........พร่างประไพเยือน.........เสมือนเคย พิเคราะห์เสนาะสกุณาเปรย.....เปรียบกวีเอ่ย..............และเผยใจ ขณะสุริยะสง่าใน-.................ห้วงมหรรณพ์ให้-.........ฤทัยชม สิริสถิรนิรันดร์สม................ล้วนวโรดม..................ภิรมย์จริง ฯ คุณชัยชนะ .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจเสมอมา ..
9 ธันวาคม 2546 13:31 น. - comment id 189070
สหายเราไต่ระดับขึ้นชั้นครูแล้วละ อิอิ
9 ธันวาคม 2546 14:26 น. - comment id 189085
ผมอ่านตั้งแต่เช้าแล้วครับ แปลออกได้ประมาณ 60 % ที่เหลือคงต้องอาศัยนิสิตข้างบ้านมาแปลให้ครับ ต้องรอก่อนแล้วค่อยคอมเมนท์ครับผม
9 ธันวาคม 2546 15:28 น. - comment id 189104
แหมขณะ คนผ่านมา ยังแปลยาก ฟ้าสวย ก็เหนื่อยใจเลยล่ะ เฮ้อ ภาษาแปลยากจังพี่อัล ฟ้าสวยยัง งง งง ในบางคำอยู่ค่ะ แต่พี่อัลอ่ะเก่ง สุดยอด..ด..ด..เลยอ่ะค่ะ อิจฉาตาร้อน...แร้ว..ว.. :-)
9 ธันวาคม 2546 16:21 น. - comment id 189109
คุณฤกษ์ .. คารมคมคายเสมอนะคะ ยังเทียบมิได้กับชั้นครูหรอกค่ะ หากเป็นได้คงจะเป็นครูพละนะคะ สนุกสนานดีค่ะ เรียนมั๊ย แบบนี้ วิ่งรอบสนามกัน .. คุณคนผ่านมา .. :) ยิ้มไว้นะคะ โลกจะสดใสยิ่งนักแล้วค่ะ บางคำก็เป็นภาษายากจริงๆ ค่อยๆแปลดูนะคะ ใช้พจนานุกรมช่วย อัลมิตรามีสองเล่มค่ะ มีทั้งของพระยาราชธนด้วยค่ะ แปลได้ความอย่างไร ส่งข่าวมาด้วยนะคะ อยากทราบบ้างจังค่ะ คุณฟ้าสวย .. ยิ้มนี้ขอรับด้วยความชื่นมื่นค่ะ .. ลองเขียนหลายๆแบบ บทฉันท์นี้พี่อัล เขียนบทผังกำกับไว้ด้านบน เนื่องจากมีตัวบังคับเสียงครุ ลหุ .. และศัพย์ยากไปหน่อย ค่อยๆสืบค้นนะคะ พี่อัลไม่ได้ลงคำแปลให้ ด้วยหวังจะให้เพื่อนๆ น้องๆ ได้เปิดหนังสือพจนานุกรมบ้างค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
10 ธันวาคม 2546 00:49 น. - comment id 189270
ไม่แวะมานานไม่มีเวลา กลับมาได้เห็นสิ่งต่างหลากหลาย อะไรอะไรก็เปลี่ยนไปตั้งมากมาย แต่ในใจยังไม่คลายคิดถึงกัน ไม่ได้แวะมานานมาก ติดทั้งงาน ทั้งเรียน ทั้งเกมส์ คนเก่าๆ ไม่ค่อยเห็น เห็นแต่หน้าใหม่ๆ แวะมาเยี่ยม เห็นฉันท์แล้วตะลึง เพราะจะแต่งเองไม่เคยจะหาศัพท์มาลงได้
10 ธันวาคม 2546 09:02 น. - comment id 189297
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณThe Life of Radiance .. ถึงกาลเวลาจะเปลี่ยนไป บางคนมีความเปลี่ยนแปลงในชีวิต ความทรงจำยังอยู่ที่เดิม .... สิ่งแปรเปลี่ยนแค่กาลเท่านั้นหนอ คนเก่ารอให้เยือนเหมือนสหาย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าดินคลาย คงนิยาม-ความหมายในนิรันดร์ .. :)
10 ธันวาคม 2546 13:15 น. - comment id 189349
มารายงานตัวครับ ผมเสียค่ากาแฟร้อนและปาท่องโก๋สามตัว สำหรับหนุ่มข้างบ้านให้มาแปลบทฉันท์นี้แล้วครับ ผมขอทายว่าคุณอัลมิตรา ต้องเป็นครูสอนภาษาไทยแน่นอน ฟันธง ถ้าผิดผมจะไปเรียกค่ากาแฟและปาท่องโก๋คืนขอรับ
10 ธันวาคม 2546 14:00 น. - comment id 189363
ความสามารถมากมายจริง ๆ เลยค่ะ แวะมาชื่นชมค่ะ
10 ธันวาคม 2546 14:09 น. - comment id 189367
อุระระอุ ณ ทิวากาล .. ฉาบสุรีย์ฉาน .. สะท้านถม ปะทุปะทะผิวพลาดชม .. ไข้คุขื่นขม .. ระทมกลืน มุมะนะสละลุค่ำคืน .. ร้อนสิย้อนยืน .. จะฝืนทน รติสิทะนุถนอมชน .. รู้ระลึกผล .. นะคนดี ....มาแจมเด้อออออออ
11 ธันวาคม 2546 00:31 น. - comment id 189643
สวัสดีค่ะคุณคนผ่านมา .. ดูท่าต้องรบกวนคุณไปทวงค่ากาแฟและปาท่องโก๋คืนแล้วค่ะ อัลมิตราไม่ได้ประกอบอาชีพเป็นครูแต่อย่างใดค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา.. ขอบคุณมากค่ะ คุณดาวศรัทธา .. (วางสนุ๊ก จะขุดบ่อล่อฉันท์อีกไหมหนอ ..) ๏ สมฤติ ณ หทัยมี....................ยังฉงนที่..................นิพนธ์มา ผิว์รวิศศิตระการตา...................คงสิเปรียบว่า............กวีหมาย ฤ ดุจวจนเชิงชาย.....................ดังประสงค์คล้าย........อุบายแฝง ผิว์ปะเหลาะปะแหละ ฤ เสแสร้ง....คงบ่กลั่นแกล้ง...........แสดงกล ฯ
11 ธันวาคม 2546 13:12 น. - comment id 189739
อ๊ะอ๊ะ วจนมิฉ้อฉล .. เพียงสนองปน .. และด้นมา เซาะสติสละสิเนหา .. ล้อลิขิตว่า .. ประสาฉันท์ ก็ ศศิรวิมิเทียมทัน .. สูรย์สิกูลจันทร์ .. ลุวันคืน รติสติปะระคนกลืน .. มิตรจะมั่นยืน .. สถาพร ...ตกบ่อ.......ตุ๋มมมมมมมมมมมม
12 ธันวาคม 2546 11:59 น. - comment id 190101
ขอแจ้งคุณดาวศรัทธา ..คุณลูกสาวต้องเดินทางไกลอย่างด่วน จึงทำให้ไม่สามารถตอบบทฉันท์ของคุณได้ในขณะนี้ คุณลูกสาวเธอจะกลับมาในวันที่ 15 ครับ และก้อฝากขออภัยในความล่าช้าด้วย .. คงจะกลับมาตอบฉันท์ให้ในวันที่กลับมาโน่นละครับ
13 ธันวาคม 2546 18:57 น. - comment id 190599
ขอบคุณครับ ท่านเทพ.. คุณลูกสาวยังอุตส่าห์เป็นกังวลต่อกระทู้
15 ธันวาคม 2546 11:29 น. - comment id 191369
คุณดาวศรัทธา .. ไม่ทราบว่าปีนขึ้นมาจากหลุมฉันท์หรือยังคะ .. กระนั้นเลย อย่าพึงเสียเวลาไต่เชือกขึ้นมาเลยค่ะ อัลมิตราจะกระโดดลงไปละเลงฉันท์สมานมิตรอีกสักยก ค่ะ .. มิมุทะลุนะจ๊ะบอกก่อน.............เพียงจะขอวอน........ฤ ร้อนใจ และอุระขณะแถลงนัย.............ฉันท์ประพันธ์ไว้.......ขยายความ กวิและปณิธิสิควรถาม............พ่อบุรุษงาม.............แนะนำเกริ่น วจนเยอะแยะสิหยอกเอิน.........สิฤทัยเขิน...............ไฉนหนอ ฯ
15 ธันวาคม 2546 18:35 น. - comment id 191479
รติปณิธิกวีก่อ .. คงจะเกินข้อ .. ชลอคำ เพราะอภิมหประชานำ .. ก่อกระแสซ้ำ .. และกรรมเวร ฤ ปฏิกิริยไหวเอน .. แกล้งกะกฏเกณฑ์ .. ละเล่นกัน สิริปณิธิสิคงมั่น .. กลอน ฤ กาพย์ฉันท์ .. จะพรั่นไย ...ขึ้นมาจนสมองแห้งแล้ว ต้องจุดไฟ ตามมารอฟังระฆังหมดยก เป๊งงงงงงงงง.ง.ง..ง...ง....ง......ง........ง............ง
4 มกราคม 2547 14:38 น. - comment id 197615
คือว่า .. ระฆังหายไปค่ะ ลืมตีเป๊งงงงงงงงง