ยังจำผู้หญิงคนนี้ได้อยู่ไหม คนที่มีเพียงหัวใจไว้เพื่อรักเธอเท่านั้น คนที่ไม่เคยโกรธเคืองเรื่องที่เธอทำร้อยพัน คนที่ยอมขอโทษแม้ว่าความผิดนั้นจะเป็นของใคร คนที่มีหัวใจไว้เพื่อจำ คำว่ารักเพียงแค่หนึ่งคำที่เธอเคยให้ คนที่หวังดีกับอยู่เสมอไม่ว่าเธอจะรักใคร คนที่พร้อมจะอภัยในวันที่เธอจะกลับมา แต่หัวใจเธอคงไม่มีที่ว่างพอจะใส่ใจ ลืมว่าฉันเคยเป็นใครทีเคยรักนักหนา จึงตอบแทนรักของฉันด้วยความเมินชา ไม่ได้อยู่ในสายตานับจากเลิกราต่อกัน หากเธอลืมทุกอย่างแล้วหมดหัวใจ ฉันก็คงไม่ว่าอะไรที่เธอต้องทำแบบนั้น ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะทำให้ฉันลืมเรื่องใดที่เราผูกพัน แม้ว่าเราจะคิดต่างกันแต่มันไม่ได้ทำให้ฉันเลิกรักเธอ
9 ธันวาคม 2546 09:48 น. - comment id 189018
^*^ ^*^ ^*^..........มั่นคงแต่ใจท้อแท้.........^*^ เขาไม่เหลียวแลก็ช่างเขา เก็บรักที่จะให้เอาไว้กับตัวเรา อย่าทุ่มเทให้เขาจนทําร้ายใจตัวเอง เป็นกําลังให้นะนะ ^*^....................^____^..................^*^
9 ธันวาคม 2546 14:05 น. - comment id 189080
ฉันคงจะเป็นโรคอัลไซม์เม่อร มองเห็นเธอจำไม่ได้ใครกันหนอ ทั้งสาวแก่แม่หม้ายมากมายพอ จึงต้องขอเวลาคิดอาทิตย์เดียว.. คาดว่าคงนึกออก ปกติไม่ค่อยได้จำง่ะ
9 ธันวาคม 2546 21:02 น. - comment id 189201
ถึงเธอจะรับใครไม่เคยว่า ถึงเธอจะเห็นฉันไร้ค่าไม่เคยสน เพราะหัวใจที่มีไว้ในกมล ยังเห็นเธอมีค่ากว่าทุกคนบนโลกกา และจะเก็บความรักภักไว้ให้ ด้วยหัวใจที่มีความห่วงหา ให้เธอเท่านั้นที่มีเสมอมา เพราะหัวใจฉันทุกเวลามีไว้ให้กับเธอ *-*กลอนไพเราะมากเลย โดนความรู้สึกอย่างจัง ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*