สายลมฝน พ้นผ่าน วันวารแล้ว โอ้น้องแก้ว หายไป กับสายฝน เริ่มหน้าหนาว ห่างเจ้า ร้าวกมล เพียงเริ่มต้น ร้างไกล ไร้ร่องรอย จากวันนั้น จนวันนี้ พี่รักเจ้า สุขปนเศร้า เจ้ารักพี่ มิเสื่อมถอย ครั้นวันผ่าน เจ้ากลับกลาย ไร้ร่องรอย ให้พี่คอย เจ้าอยู่ เพียงผู้เดียว
วนา 9 ต.ค. 2544 16:18 น. - ID 4261 
1722
0
0
9 ตุลาคม 2544 22:14 น. - comment id 14208
โอ้สาวเจ้าเลือนหายพร้อมสายฝน ทิ้งให้คนใจน้อยเฝ้าคอยหา คงสักวันนวลน้องต้องกลับมา รอฝนหน้าเถิดนะจะกลับคืน //ขอเอาใจช่วยนะ
9 ตุลาคม 2544 22:24 น. - comment id 14211
นั่งคอยด้วยคนค่ะ.. ^_^ // กลอนดูง่ายๆ(เทียบกับบทอื่นๆ .. แต่เพราะมากเลยน๊ะค๊ะ
10 ตุลาคม 2544 04:31 น. - comment id 14234
เพราะดีค่ะ
10 ตุลาคม 2544 04:59 น. - comment id 14240
เพราะค่ะ
10 ตุลาคม 2544 08:53 น. - comment id 14278
เฮ้อ..หนาวนี้วนาคงจะนอนหนาวแน่ ๆ เอางี้ หาผ้าห่มหนา ๆ หากยังไม่อุ่นก็หาพยาบาลใจมาสักคนคงจะหายหนาวได้นะ เราหาให้ไหมล่ะ ?
10 ตุลาคม 2544 12:14 น. - comment id 14309
ตามมาอ่านอีกแล้วค่ะ
11 ตุลาคม 2544 01:35 น. - comment id 14346
ต้องการผ้าห่มหนาๆ แก้หนาวก็บอกกันได้นะ อืม...ถ้าเธอไม่กลับมาก็หาคนไหมเหอะ เห็นด้วยกับไม้เก็ดง่ะ อิ อิ
11 ตุลาคม 2544 11:20 น. - comment id 14459
เพราะดีค่ะ....ชอบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
