กลอนระบายอารมณ์..ของพาฝัน..

**พาฝัน**

 . .. เจ็บกับความรัก...
มันเริ่มเป็นเรื่องหนัก-หนัก...สำหรับใจฉัน
เมื่อฉันและเธอ...ต่างคิดไม่เหมือนกัน
สิ่งที่ผูกใจฉัน..คือ -รัก-แค่คำเดียว..
 . . เหนื่อย และเริ่มท้อ
เมื่อเธอชอบทิ้งให้รอ....ใจมันฟ่อ..และห่อเหี่ยว
เหงาทุกครั้ง..นั่งรอเธอ...แค่คนเดียว
เหมือนเดินทางเปลี่ยว-เปลี่ยว...แค่คนเดียวลำพัง
 . . . เธอ..ไม่ได้ดีแค่กับฉัน
กับทุก-ทุกคนนั้น....เธอก้อเป็นอย่างเขาหวัง
สิ่งที่ฉันคิด...มันทลายและเริ่มพัง
เธอคงไม่ได้นั่ง..ในใจฉันคนเดียว
 . . . เคยคิด...ว่าเธอนั้นถูกใจ
หารู้ไม่..ว่ามีคนอื่นเข้ามาเกี่ยว
ไม่ได้ดีในสายตาฉันคนเดียว
เธอก็เที่ยว...ทำดีกับทุกคน
 . . .เธอดีอย่างนี้..ฉันน่าจะดีใจ
แต่ทำไม..ในใจมันสับสน
หวาดระแวง..เธอคิดกับฉันเหมือนทุกคน
หรือเธอสนใจฉันมากกว่าใคร..
 . . .ฉันไม่เข้าใจเธอ
ไม่รู้หรอกเออ..ว่าเธอคิดแบบไหน
ฉัน..ต้องการคนเอาใจ
เธอกลับห่าง-ห่างกันไป..เพราะคิดว่า..ไม่สำคัญ
 . . .ฉันชอบคนอบอุ่น
เธอว่าฉันชอบจุ้นจ้าน..ซะอย่างนั้น
เธอ...ไม่ต้องการมีความลับต่อกัน
แต่ความรู้สึกฉัน...แปลงเป็นคำพูดไม่ได้หรอกเธอ
 . . .ความรู้สึก..ถ่ายทอดได้ทางเดียว
กับกลอนที่เก็บเกี่ยว..เรื่องราวเสมอ
อยากรู้ทำไมไม่มาอ่านล่ะเธอ
จะได้รู้ซักทีล่ะเออ..ผู้หญิงคนนนี้คิดกับเธอ..ยังไง??...