ฤดูร้อนเมื่อปีนั้น.. ยังมีเรา..ยังมีกัน ไม่ห่างไปไหน ผ่านฤดูฝน รักก็ยังไม่ตกหล่นหรือเปลี่ยนไป ยังมีใครคอยกันฝนให้..อย่างห่วงกัน แต่ทว่า..วันนี้..เวลานี้ รักที่เคยมีมันก้าวหนีไปจากฉัน ได้แตยืนใต้ลมหนาว ไร้แรงก้าวหนีจากมัน เมื่อขาดเธอคนผูกพัน ความฝันและชีวิตของฉัน..มันเลื่อนลอย
3 ธันวาคม 2546 14:04 น. - comment id 187256
แม้หน้าหนาวคราวนี้ไม่มีเขา ก็ตัวเรานี่ไง ใช่ใครอื่น คอยดูแลตัวเองทุกค่ำคืน คอยคนอื่นดูแลคงไม่แน่นอน เขาจะมาหรือเปล่าเราไม่รู้ นั่งจับเจ่าเงียบเหงาเขาไม่สน ป่านี่เขาคงมีใครอีกคน ดูแลตนดีกว่ารอคนจนท้อใจ
4 ธันวาคม 2546 22:56 น. - comment id 187749
ไม่มีเธอตั้งแต่หน้าร้อน หัวใจอ่อนอ่อนเลยร้อนไหว ยิ่งหนาวต้องทุกข์ทนหทัย เมื่อเธอมาจากไกลไม่บอกลา พอยิ่งหน้าหนาวกลับทุกข์หนัก ด้วยใจที่รักนั้นห่วงหา อยากได้ไออุ่นจากตัวคุณที่เคยมีมา กลับยิ่งหนาวอุราเมื่อเธอไม่เห็นค่ามาผูกพัน *-*กลอนบทนี้ไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ*-*