ฉันไม่ใช่นางฟ้าแสนน่ารัก เหมือนใครที่เธอรู้จักคนนั้น ไม่ใช่เจ้าหญิงสวยหรูดูเป็นคนสำคัญ และคงไม่ใช่นางในฝันของเธอ แต่อยากจะเป็นแม่มดใจร้าย ฉันจะร่ายมนต์เป่าเสกเสมอ อย่างน้อยน้อยแค่ให้ได้รักจากเธอ หลับก็ยังละเมอเพ้อถึงกัน จะแปลงกายเป็นเจ้าหญิงแสนสวย มีเธออยู่ด้วยในเทพนิยายฝัน แต่ความจริงช่างว่างเปล่าแลเงียบงัน คนเดินดินอย่างฉันไม่มีวันได้จากเธอ
27 พฤศจิกายน 2546 22:02 น. - comment id 185507
แค่เธอได้รับรู้ ว่ายังมีฉันอยู่ในใจเสมอ ก็ได้แต่เฝ้าหลงละเมอ เฝ้าเพ้อฝันและปันรักให้กับเธอ กลอนเพราะดีอ่า ^^
28 พฤศจิกายน 2546 13:22 น. - comment id 185621
คุณคะ ไม่ทราบว่าเอากลอนบทนี้มาจากไหน จากหนังสือหญิงไทย ประมาณ 2 ปีที่แล้วไหมคะ ในคอลัมป์รินฝัน คนแต่งชื่อ ก้อนกรวด คะ ดิฉันเองแหละ และขอความกรุณาคุณช่วยให้เกียรติเจ้าของกลอนบทนี้ด้วย บอกที่มาสักนิดหนึ่งก็ยังดี ไม่ใช่เอามาแบบนี้ อย่างน้อย ๆ คุณก็น่าจะรักษาเครดิตของตัวเองไว้บ้าง จริงแล้วในเวปนี้ดิฉันก็เข้ามาบ่อย แต่ไม่ได้เป็นสมาชิก และจะใช้ชื่อว่ากระบี่ แค่มาแสดงควสามเห็นหรือต่อกลอนกันเล่นเฉย ๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณพิราบขาว
30 พฤศจิกายน 2546 10:20 น. - comment id 186248
ฉันคงไม่ใช่เจ้าหญิง ทั้งในความเป็นจริงและความฝัน แต่ถ้าหากวันใดมีใครให้ผูกพัน ฉันขอคนคนนั้นให้เป็นเธอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*