คิดถึงจริงคิดถึงจังคลั่งในจิต นอนก็คิดนั่งก็คิดอยู่เสมอ ไปทำงานจิตใจสับสนจนพลั้งเพลอ ดีนะเออที่ยังมีพี่ๆคอยเตือนร่วมประชุมฯ ทำงานไปใจก็คิดจิตผกผัน คนที่อยู่ไกลฉันเข้ายังเป็นเช่นไฉน? ยังคิดถึงยังห่วงหากันบ้างหรืออย่างไร ยิ่งคิดไปยิ่งสับสนวกวนในใจจิตเรา จะฟังความที่ประชุมก็สุ่มมั่วๆเพื่อให้ผ่าน เวลางานไปวันๆจนกว่าสิ้น เสร็จประชุมเลิกงานแล้วเราก็ล้าแทบแรงสิ้น จะขยับไปทางไหนก็ไม่รู้อยู่ดั่งที่มีคนที่จริงๆ มองหาเน็ตฯคาเฟ่..คอฟฟี่ช็อปก็ไม่เห็น มองหาร้านอินเตอร์เน็ตนั้นก็ยากเย็นหนักหนา ไม่สามารถที่จะได้ติดต่อกลับถามไถ่ให้หายห่วง คิดถึงนะคิดถึงเพื่อนคิดถึงพี่ที่อยู่ไกลไม่ใช่ลวง ต่อจากนี้คงจะไม่ไปไหนอีกพักสักนิดคงจะดีนะพี่เอ๋ย เหนื่อยนะเหนื่อยเหนื่อยเหลือเกินใช่เพริศเพลิน คิถถึ๊งคิดถึงเหลือเกินเพื่อนพองไพร...ในThaipoem....
26 พฤศจิกายน 2546 17:36 น. - comment id 185169
เป็นมากขนาดนั้นเลยหรอคะ อืมๆๆๆคิดถึงเหมือนกันค่ะ แต่แต่งออกมาเป็นกลอนไม่ได้ก็เลยได้แต่โพสให้คนอื่นไปทั่วเลย แฮะๆๆๆ^-^
26 พฤศจิกายน 2546 18:31 น. - comment id 185233
ความคิดถึงไม่เคยจางหาย ความคิดถึงไม่เคยหน่ายหนี ความคิดถึงยังเป็นหนึ่งในชีวี กับบ้านกลอนไทยโพเอ็มหลังนี้ที่เรามีกันและกัน *-*คิดถึงเช่นกันค่ะ*-*
26 พฤศจิกายน 2546 19:59 น. - comment id 185320
อาการน่าเป็นห่วง จาก...เจ้าชายแห่งความชรา
26 พฤศจิกายน 2546 23:23 น. - comment id 185348
นึก ว่า คิด ถึง ใคร .. .. ที่ แท้ก็ thaipoem นี่ เอ๊งง .. .. อิอิ ... .. กลอน น่า รัก นะคะ ..
27 พฤศจิกายน 2546 11:43 น. - comment id 185433
คิดถึงด้วยคนนะ