ใจของฉันมันก็ได้แต่เฝ้ารัก รักฝังใจรักปักจิตใครคิดเชื่อ ใจของฉันที่ให้ไปมันเหลือเฟือ ไม่เคยเผื่อไม่เคยแผ่ให้กับใคร ใจของฉันมีให้เธอเพียงเท่านั้น ก็ให้ไปเท่าที่ฉันจะให้ได้ รักของฉันที่ให้ไปหมดทั้งใจ จะเพื่อใครถ้าไม่ใช่ให้เพื่อเธอ ผิดกันที่ใจของเธอไม่เคยรัก ไม่สมัครไม่ปักใจไม่สนฉัน ต่อให้เฝ้าทำเพื่อเธอทุกคืนวัน มันก็ แค่ใจฉัน เท่านั้นเอง ใจของเธอที่มันไม่เคยจะซึ้ง ไม่ตราตรึงฉันรักมากเท่าไหน ไม่เคยคิดไม่เคยจะมีใคร ในหัวใจของเธอคืออะไรกัน
25 พฤศจิกายน 2546 23:59 น. - comment id 184991
ใจของเธอที่มันไม่เคยจะซึ้ง ไม่เคยคิดถึงฉันบ้างเลยหนอ ปล่อยให้ฉันได้เฝ้าแต่ ร้อ รอ พอ เถอะ พอ คำว่า รัก ปักใจจำ ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย แม่จิตร นะ กลอนของคุณ ตัวอักษร พริ้วนวล ชวน ละมัย นะครับ และก็ ไพเราะเสนาะดี นะครับ
26 พฤศจิกายน 2546 00:59 น. - comment id 185014
รักมากมากมักเป็นโทษอย่าโกธรขึ้ง เธอหน้าบึ้งใส่ให้ข้าอย่างหน้าเฉย ครั้งนี้คงเป็นเช่นดังเหมือนอย่างเคย หน้าเฉยเฉยไม่สนใจไม่ใยดี
26 พฤศจิกายน 2546 17:14 น. - comment id 185154
^______^ แวะมาค่ะ...
26 พฤศจิกายน 2546 17:35 น. - comment id 185168
ใจฉันใจเธอมันสับสน เมื่อเธอมีใครที่กมลเฝ้าค้นหา ส่วนตัวฉันนั้นนี้ที่อุรา มีแต่เธอเสมอมาพาเศร้าใจ แล้วเมื่อไหร่ใจเธอที่ฉันเห็น จะมีฉันทุกเช้าเย็นไม่ไปไหน เพราะตัวฉันนั้นมีเธอที่ห่วงใย และรักใคร่ในใจได้เพียงเธอ *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
26 พฤศจิกายน 2546 18:57 น. - comment id 185261
จงเข้าใกล้ความรักด้วยการปล่อยวางคะ ใจเราที่ให้ไปก็จะสบายขึ้นนะ แวะมาทักทายคะ
26 พฤศจิกายน 2546 22:56 น. - comment id 185337
-- บอกฉันได้ไหมใครที่เธอรัก -- ^^ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันนะครับ ^^