เธอกลัวเหงา ฉันก็รู้ เพราะฉันเองก็กลัวอยู่ เธอรู้ไหม เมื่อจากเธอ ฉันก็คงต้องเจอความเหงาใจ แต่ฝืนอยู่ไป ก็ยิ่งเป็นการทำร้าย ความผูกพัน เพราะว่าเราไม่เคยเข้าใจ จนความรักใกล้ จะ เปลี่ยนไปเป็นความสงสาร เข้มแข็งเถอะนะ แล้วก็ออกไป ค้นหาสิ่งที่เธอต้องการ ฉันไม่ขอเป็นปัจจุบัน หากสิ่งที่ทำตรงนี้นั้น... เพื่อตัวเอง P.S. งง ๆ แฮะ แต่อยากเขียน
23 พฤศจิกายน 2546 07:58 น. - comment id 184228
ไม่งงนี่ครับ ถึงอย่างไร อกหัก ก็ดีกว่า รักไม่เป็น จริงป่าว รักนั้นเป็นทาน ไม่ใช่การลงทุน ถ้าคิดว่าเป็นทาน มอบรักให้แค่นี้ก็เป็นสุขแล้ว ถ้าคิดว่าเป็นลงทุน หวังรักตอบแทนอาจเกิดทุกข์ได้นะครับ
23 พฤศจิกายน 2546 08:23 น. - comment id 184229
แพรวา เขียนงานเกี่ยวกับอารมณ์/ความรักได้ดี เคยแวบเข้าไปอ่านของคุณมาน่ะ อะไรนะที่บอกว่า หากโลกหมุนเป็นวันสุดท้ายประมาณนั้น แหม..คนอะไรจะอินปานนั้นเนี่ย.... จากแพรวา อิอิ
23 พฤศจิกายน 2546 12:05 น. - comment id 184310
ความหมายดีมากคับ..(เราไม่เห็นงงเลย..^_^)
23 พฤศจิกายน 2546 12:37 น. - comment id 184322
อิอิ ผู้หญิงก็เข้าใจยากยังงี้แหละ คิดอย่างพูดอย่าง อิอิ
23 พฤศจิกายน 2546 15:24 น. - comment id 184376
เพราะดีออก ^-^
23 พฤศจิกายน 2546 18:54 น. - comment id 184419
ห่ายหายไปตั้งนาน ยังมีคนที่นี่เข้าใจอยู่เหมือนเดิม อบอุ่นสุด ๆๆ
23 พฤศจิกายน 2546 20:40 น. - comment id 184443
ฉันรู้ว่ารักของเรา เป็นแค่เธอและฉันหาใช่เราไม่ ฉะนั้นฉันจึงต้องจากเธอไกล เพื่อให้เธอค้นตัวและใจของตัวเอง เพราะถ้าฉันยังอยู่เป็นเรา เธอก็ยังมีฉันเหมือนเก่าไม่ข่มเหง ฉันจึงต้องเดินจากจากเธอเอง เพื่อให้เธอค้นใจตัวเองให้เจอ *-*ไม่สับสนค่ะ แต่งได้ดีมากเลย ชอบมากเลยนะค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2546 07:23 น. - comment id 184556
ใช่ค่ะ เพราะในความรัก เราควรค้น หา แต่ไม่ใช่ตามหานะ เราว่า ผู้หญิงไร้เงา แต่งได้เข้าใจง่ายมาก เลยค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:25 น. - comment id 212836
อะไรกัน ฉันพลาดกลอนบทนี้หรือนี่
12 มิถุนายน 2547 23:27 น. - comment id 282700
นี่เป็นกลอนบทแรกที่เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณเข้ามาอ่านนะคะ