ยังจดจำฝังใจในความคิด ตราตรึงจิตทุกยามเหมือนความฝัน รักใสใสวัยเยาว์เราเพื่อนกัน ความผูกพันมีคุณค่าน่าชื่นชม คิดถึงรอยยิ้มสดใสในวัยเด็ก หญิงตัวเล็กแก้มชมพูดูสวยสม ไว้ผมเปียสองข้างหางตาคม โบว์สีส้มผูกไว้มัดใจเรา บ้านกระดาษหลังนั้นฉันจำได้ อบอวลไอรักมั่นวันเก่าเก่า ไม่เคยลืมกลิ่นแก้มใสในวัยเยาว์ ที่สองเราเช้าเย็นเล่นด้วยกัน เธอเป็นแม่ฉันเล่นบทเป็นพ่อ น้องน้องขอเป็นลูกผูกรักมั่น ยุให้สองเรานอนอ้อนรักกัน ในบ้านกระดาษหลังนั้นฉันจูบเธอ
17 พฤศจิกายน 2546 21:56 น. - comment id 182565
...อิอิอิ... ..เรน..ขออนุญาต..แอบยิ้ม..เล็กๆ.. ตรงนี้..นะคะ.. ..บ้านกระดาษ..สีชมพู... นกบินคู่.... สีฟ้า..เป็นโมบาย... เธอ. ให้ฉัน..เป็นหมองัย.. นายตำรวจใหญ่...คือเธอ.. พกปืน..คอยป้องกัน.. คุ้มครองฉันไว้.. จาก..ผู้ร้าย...ที่เสล่อ.... ฝันไว้..ในวัยเยาว์.นะเออ.. ..โห้ยยมัยเผลอ..ละเมอ..ว่าเป็นจริง..อิอิอิ.. ...เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ...
18 พฤศจิกายน 2546 01:58 น. - comment id 182609
:)
18 พฤศจิกายน 2546 13:29 น. - comment id 182681
ขออนุญาตตัด 2 บทสุดท้ายมาไว้ที่นี่นะ กลอนจะได้จบแบบหวานๆ สำหรับท่านที่ชอบแบบหักมุม เชิญอ่านต่อได้เลยครับ ............................ จะจดจำจูบไว้ในใจนี้ ขอคนดีประจักษ์รักเสมอ จากมาไกลแสนไกลไม่พบเจอ ยังพร่ำเพ้อถึงภาพประทับใจ อยากหยุดวันเวลาไว้มิให้หมุน แนบแก้มอุ่นซึ้งกันใจหวั่นไหว บ้านกระดาษขาดสะบั้นพลันตกใจ นอนละเมอคิดถึงใคร....ไอ้หัวงู ................................
18 พฤศจิกายน 2546 14:15 น. - comment id 182683
อิอิ ใจแตกตั้งแต่เด็กเลยเหรอ
18 พฤศจิกายน 2546 18:29 น. - comment id 182765
บ้านกระดาษหลังนี้ ดูแล้วซิยิ่งอบอุ่น ไอความรักยังคงละมุน เมื่อฉันนึกถึงคุณนะคนดี ***กลอนน่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ***
18 พฤศจิกายน 2546 18:54 น. - comment id 182771
น่ารักจังเลยค่ะคุณอา เป็นรักใส ๆ ของเด็ก ๆ ที่อบอุ่นดีจังค่ะ :)
18 พฤศจิกายน 2546 20:07 น. - comment id 182793
บ้านกระดาษ ขาดแล้ว พี่แก้วเอ๋ย มาเอื้อนเอ่ย เผยเด็กเล่น เช่นขายของ คงต้องหวัง รังรักใหม่ ไปจับจอง ขอทดลอง บ้านเรือนไทย ให้เข้าดี บ้านเรือนไทย ผมเคยดูจากภาพยนตร์เรื่องแม่เบี้ยครับ
20 พฤศจิกายน 2546 21:25 น. - comment id 183377
ตอบ...หนูเรน .....เด็กๆ..ก็อยากมีโลกของตัวเอง .....อยากให้ตัวเองเป็นพระเอก .....อยากมีนางเอกในหัวใจ .....และอื่นๆ อีกมากมาย.....ตามแต่จินตนาการ สิ่งเหล่านี้แหละที่สร้างสรรค์สังคม
20 พฤศจิกายน 2546 22:16 น. - comment id 183381
ตอบ....คุณทิกิ ....เห็นแต่รอยยิ้มของคุณป้าทิกิ.....อดสงสัยไม่ได้ว่า...ตอนเด็กเคยเล่นบทเป็นางเอกของใครบ้างหรือเปล่า
20 พฤศจิกายน 2546 22:25 น. - comment id 183382
ตอบ...เพื่อนเก่า .....โถคุณเพื่อนเก่ามาว่าเราใจแตก สมัยนี้นะ....เด็กอนุบาลน่ะมีแฟนทีนึง 3-4 คนเชียวนะ.....รุ่นผมถึงจะใจแตกก็ใจเดียวรักเดียวนะ.....ขอบอก
20 พฤศจิกายน 2546 23:05 น. - comment id 183388
ตอบ....คุณผู้หญิงไร้เงา ...บ้านกระดาษที่ว่านี้ไม่ใช่บ้านหรอกนะ....ตามจริงมันคือกล่องกระดาษ เด็กๆจะจินตนาการให้เป็นเหมือนบ้าน.....แล้วถัากล่องมันใหญ่ๆก็เข้าไปอยู่ข้างในได้หลายคน.....เด็กๆจะสนุกมากถ้าได้เข้าไปนั่งเล่นอยู่ข้างใน...
20 พฤศจิกายน 2546 23:17 น. - comment id 183390
ตอบ....หนูหมิง ....จ้าน่ารักดี...รักใสใสของเด็กตัวเล็กๆ....เด็กๆมีโลกของเขาเอง....บางครั้งจินตนาการของเขาก็บรรเจิดจนเราคาดไม่ถึง....บางทีเราๆ ที่เป็นผู้ใหญ่ต้องเปิดใจกว้างรับรู้และให้อิสระกับเขาบ้าง....
20 พฤศจิกายน 2546 23:31 น. - comment id 183392
ตอบ....คุณชัยชนะ บ้านกระดาษบ้านกระดานหรือบ้านไหน หากจิตใจเป็นสุขดีย่อมมีค่า มีแม่เรือนที่ดีศรีภรรยา จะเคหากระดาษกระดานก็บ้านเรา