ทุกสิ่งที่เธอให้ฉันไม่เชื่อ เธอทำเพื่อกลบเกลื่อนเหมือนภาพหลอน เอ่ยน้ำคำพร่ำว่าห่วงอาทร บทละครซ่อนภาพฉาบมายา รักจึงต้องกลับกลายเหมือนพ่ายแพ้ ฉันเพียงแค่ของเล่นเร้นคุณค่า รู้เมื่อเธอไกลห่างใจร้างรา ฉันเสียใจยิ่งกว่าน้ำตานอง เพราะสิ่งที่เธอมอบมักชอบอ้าง พร้อมจะสร้างสายใยเชื่อมใจสอง มอบสัญญาหวานถ้อยร้อยใจปอง ...รักเคียงครองหวานชื่นทุกคืนวัน... กว่าจะรู้ว่าช้ำเพราะคำถ้อย หลงรอคอยพลั้งพลาดวาดความหวัง แค่กระต่ายหมายใจเคียงใกล้จันทร์ แค่เธอนั้นสัญญามาร่วมทาง มิตรภาพเธอให้ฉันไม่เชื่อ อยู่นอกเหนือความจริงสิ่งที่อ้าง ปล่อยให้รักยอกย้อนซ่อนใจพราง แล้วเธอก็ทิ้งขว้างอย่างเคยทำ
15 พฤศจิกายน 2546 20:39 น. - comment id 181961
โอ้รักร้าง แรมลา น้ำตาร่วง โดนเธอลวง ล้วงดวงใจ ไปยีย่ำ เพราะหลงกล มนต์มาร หว่านถ้อยคำ หวานเลิศล้ำ ตำดวงจิต พิษระทม
16 พฤศจิกายน 2546 01:23 น. - comment id 182028
ไม่เคยทิ้งคำจริงที่เคยให้ เพราะหทัยใจฉันนั้นคงมั่น มีเพียงเธอเท่านั้นที่ผูกพัน และคงมั่นทุกวันไม่เปลี่ยนแปลง ***กลอนไพเราะอีกแล้วซิค่ะ ชอบบทนี้มากเลยด้วยค่ะ***