ขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านมา ขอบคุณช่วงเวลาที่เคยมีให้ ขอบคุณความหวานละมุนของหัวใจ ขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านเลยไปที่ไม่มีทางหวานคืนมาได้ของสองเรา ขอบคุณเธอจริงๆ ขอบคุณที่สอนให้ฉันรู้จักคำว่าถูกทิ้งและความเหงา ขอบคุณคำว่ารักที่เธอพูดออกจากปากเบาๆ ขอบคุณเรื่องราวในวันเก่าที่เฝ้าล่องลอยไปกับสายลม ไม่ได้โกรธนะ ไม่ได้ต่อว่าหรือทำให้เธอขื่นขม ไม่ได้อยากจะให้คำพูดของฉันทำให้เธอช้ำตรม ไม่ได้อยากให้เธอระทม แค่อยากจะคลายปมในใจ ไม่อยากให้เธอหดหู่ ไม่อยากให้เธอรับรู้ความรู้สึกที่อ่อนไหว ไม่อยากให้เธอสงสารฉันเหมือนใครต่อใคร ไม่อยากให้เธอเข้าใกล้กลัวฉันจะเผลอมีใจให้เธอไป อีกครา
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม 11 พ.ย. 2546 16:39 น. - ID 41300 
1579
3
0
12 พฤศจิกายน 2546 12:56 น. - comment id 180728
เอ..เมื่อวานพี่ทิกิมาอ่านแล้ว ตอบแล้ว ทำไมไม่มีอะไรในผู้ชมเลย ชักงงค่ะ เลยมาอ่านใหม่ ขอบคุณคนเขียนเช่นกัน เขียนดีน่ารักค่ะ
12 พฤศจิกายน 2546 23:41 น. - comment id 180952
ขอบคุณสิ่งที่ผ่านมา ที่ทำให้ฉันรู้อุรากับความเหงา ขอบคุณที่ทำให้เกิดเรื่องราวระหว่างเรา และขอบคุณความเศร้ากับเจ้าน้ำตา ***กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ***
16 กุมภาพันธ์ 2547 18:10 น. - comment id 217193
อาจจะเป็นแค่คนคนหนึ่ง ที่เดินทางผ่านมาพร้อม กับความอ่อนล้าของหัวใจ เมื่อมาเจอศาลาริมทาง จะขอวางความเศร้า เหงา อ่อนล้า แล้วหลับตาพักผ่อน พอหายเหนื่อยก็จะรีบจากจร แต่จะไม่ทิ้ง ความเศร้า เหงา อ่อนล้า ไว้กับศาลาริมทาง จะขอแบกสัมภาระเหล่านี้ แล้วจากศาลานี้ไป ทิ้งไว้ เพียง ความทรงจำที่แสนดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
