ใครต่อใครเขาพากันพร่ำบอก เจอคนหลอกลิ้นลวงทวงคำถาม คิดถึงอยู่เสมอในทุกยาม โอ้คนงามพี่ไม่เคยเอ่ยรักใคร คำคำนี้คนดีที่หญิงรัก บอกบ่อยนักมักเลี่ยนเปลี่ยนสงสัย ก็รู้ไหมแล้วใครกันเล่าใคร เขาจะไปเชื่อเธอเออคนลวง ถึงแม้เธอจะเป็นคนแบบนี้ กี่ร้อยทีที่เธอไปฉันไม่หวง ถึงแม้เธอจะจากไกลใจไม่กลวง ฉันตกบ่วงหลุมพรางที่เธอรอ ทำไงดีกันล่ะเราทีนี้ หนีไม่ได้หนีไปไหนโอ้ใจหนอ หนีไม่ทันฉันไม่ไปหรือใจคอ ใจเริ่มท้อตกลงไปไม่รู้ทัน เขาหลอกล่อหรือไรให้สัยสง เราก็คงไม่รู้อยู่ดีหนา รอไปเถิดปล่อยให้กาลเวลา ช่วยพัดพามันไปจากใจเรา ยิ่งนานวันยิ่งแน่นแสนยึดติด ที่ฉันคิดผิดหรือไม่ใจเริ่มเหงา เขาทำเหมือนอยู่ใกล้ให้รักเรา โอ้ใจเจ้าอย่าโอนไปให้กลับมา กลับมาเถิดอย่าเตลิดเพราะคำหวาน อีกไม่นานพาลจะกลายเป็นรสขม หลุดจากบ่วงฉันอาจไม่ทุกข์ตรม อยู่กับลมรักไม่แน่อาจแย่เลย ไปดีเถิดคนไหนไปหาเขา ใจฉันเบาเกินไปไม่อาจเฉย รู้ว่าบ่วงของเธอมันไม่เคย ไม่ได้เผยด้วยความจริงสิ่งในใจ
Rainsummer 11 พ.ย. 2546 05:56 น. - ID 41281 
990
2
0
12 พฤศจิกายน 2546 21:00 น. - comment id 180903
บ่วงที่เธอสร้างขึ้นมา ทำให้ฉันช้ำอุราเลยรู้ไหม ต้องให้ความรักที่ฉันมีในฤทัย ไปกับบ่วงที่เธอใช้ไว้ดักรอ ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
14 พฤศจิกายน 2546 15:16 น. - comment id 181477
เขียนดีมีจินตนาการ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
