คืนที่มีจันทร์

Rainsummer

          
                 คืนไร้ดาวลมหนาวพัดโชยมา       
                มองท้องฟ้าดวงจันทร์ยังสดใส
                คิดอีกแล้วคิดได้เจ้าดวงใจ      
                คิดทำไมไม่เข้าใจในตัวเรา
                นึกเปรียบเทียบดวงจันทร์อันเฉิดฉาย  
                คิดไปไกลไหนไหนใจแสนเหงา
                 จันทร์เจ้าเอยอยู่โดดเดี่ยวไม่มีเงา
                  แล้วดวงดาวเขาไม่มาหาหรือไร
 
               คืนไร้ดาวเจ้าจันทร์ยังต่อสู้           
                 ยังคงอยู่ยืนได้ไม่ไปไหน
                ยังคงเดินเพียงลำพังแม้ไร้ใคร   
                แล้วเหตุใดเราจะมาทำคร่ำครวญ
                 เขาไม่มีเราแล้วอย่าทนฝืน  
                 เราต้องยืนต่อไปอย่าคิดหวน
                 ไม่มีอีกแล้วนะใครคนเรรวน     
                  อย่าให้มาก่อกวนสุขในใจ
 
               ลอยกระทงลงคงคาพาใจหมอง   
                พัดเอากองความทุกข์เหลือสดใส
                 สบายตาไม่มองหาแม้ว่าใคร  
                 ไม่ผลักไสแต่ใจยังไม่ลืม
                 ไม่มีใครแทนเขาได้ฉันจะบอก 
                  อยากตอกย้ำให้ฉันช้ำใจใช่ไหม
                  เธอแค่นี้ยังไม่พอหรืออย่างไร 
                  ฉันรักเธอไม่ได้ไม่เข้าใจรึงัยกัน
 
                   ในโลกนี้มีที่ให้ทุกคน   
                  มีหนึ่งหนหนึ่งองศาที่พาฝัน
                   ไม่มีใครมาแทนที่ให้กัน
                   อย่ารักฉันเพราะหวังแทนที่เขาเลย
                   เธอจงเป็นตัวเธอน่ะดีแล้ว     
                  อย่ามองฉันเหมือนแก้วร้าวที่นิ่งเฉย
                   เธออยากมาต่อมาแทนที่เขาเคย    
                    ไม่เลยเธออย่าคิดผิดแล้วเธอ
 
                   ฉันก็อยู่ของฉันไปแบบนี้       
                    เหมือน นทีไม่มีปลามาอาศัย
                เหมือนดวงจันทร์วันดาวพราวลับไกล
                 ไม่ใส่ใจเผลอไผลให้คนลวง
                แม้คืนนี้จันทร์ไม่มีดาวเคียงข้าง    
                 ไม่อ้างว้างเสียใจหรือหม่นหมอง
                  รอเวลาเจ้าดาวมาคล้องจอง    
                 คงสมปองดวงจันทร์ไม่เดียวดาย