ฉันคงครอบครองเธอได้แค่ร่างกาย เพียงแค่แววตาเดียวดาย..ดวงนั้น ระหว่างเรา..ฉันขอโทษที่บังคับใจกัน ทั้งรู้ว่าไม่มีวัน..ที่คนอย่างฉันได้ครอบครองหัวใจ ในเมื่อเธอมีใครอื่น ก้อไม่ต้องฝืนทำเป็นรัก ทั้งที่อยากผลักไส ฉันไม่ต้องการหรอกความสงสาร หรือความเห็นใจ เพียงแค่เอ่ยมาฉันจะไป และได้แต่เฝ้ารอ และคงทำได้แค่ยืนมองอยู่ห่างๆ จะไม่ไปคั่นกลาง...และไม่มีคำงอนง้อ หวังเพียงว่า..สักวัน..ถ้าเค้าทำให้เธอร้องไห้น้ำตาคลอ ฉันคนนี้จะยังอยู่รอ...และขอ..เช็ดน้ำตาให้เธอ
9 พฤศจิกายน 2546 18:14 น. - comment id 179957
ไอ้เลว!!! แกไม่เข้าใจหรอกว่าเรารักการแต่งกลอนมากแค่ไหน อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาก่อกวนกันด้วย เราเริ่มเข้าใจแล้วหล่ะว่าทำเพื่อนๆถึงพากันเกลียดแก เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ซีเรียสนะโว้ย ไม่ตลกด้วยหลอก ช่างเถอะ เราก็พอเข้าใจเพราะพระพุทธองค็ท่านสอนว่า คนเราก็เปรียบเหมือนกันบัว 4 เหล่า แกก็คงเป็นพวกที่จมปลักอยู่ในโคลนตม พูดไปยังไงก็เท่านั้น ยังไง ขอสาปแช่ง ไว่ก่อนแล้วกัน ถ้าแกเข้าไปแม้แต่คลิกดูบทกลอนเราก็ขอให้แกสอบตกทุกวิชา มีแต่เรื่องร้ายๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยเทอญ สาธุ.. ขอให้คำสาปแช่งนี้เป็นจริงด้วยเทอญ
9 พฤศจิกายน 2546 21:37 น. - comment id 180047
ผมว่าคุณควรจะลบข้อความนี้ออกเสียเถิดครับ อ่านไปแล้วเสียความรู้สึก อย่าพึ่งคิดท้อเสียละครับ เพราะว่าพวกโรคจิตแบบนี้มีเยอะแยะ และลบข้อความของผมด้วยนะครับ
9 พฤศจิกายน 2546 22:29 น. - comment id 180071
ขอบคุณนะคนดี ที่ยอมเช็ดน้ำตาที่มีของฉัน และขอโทษกับสิ่งที่ผ่านมาแล้วกัน ทีทำเธอนั้นต้องเสียน้ำตา ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะน้องปากกา***
11 พฤศจิกายน 2546 22:39 น. - comment id 180670
หาก.. .คุณยังทำร้ายใครๆ.. ด้วยพฤติกรรม ..ที่กร้าวร้าว..ทำร้ายความรู้สึก..ผู้อื่น.. ด้วยวาจา..หยาบคาย.. เพียงเพื่อ..ความสะใจ.. ของตนเอง.. ถ้อยคำ..ที่ใช้.. คงมาจาก..จิตใจ..ที่หยาบ...กระด้าง. ใครได้..สัมผัส หรือ...เข้าใกล้.ย่อม.อึดอัด..เร่าร้อน.. บางที.. กับความรู้สึก..ที่คิดว่า.. ตัวเองเก่ง... หรือดี กว่าผู้อื่น....แต่.... อาจไม่มี..ใคร.อยาก..เข้าใกล้.... ภาพลักษณ์..ที่แข็งกร้าว..หยาบคาย.. ..กลัวจัง.. ขอร้องเถอนะคะ... ..อย่าปล่อยให้..ชีวิตละเลง..อย่างไร้.. การควบคุม...นะคะ... ...