*+-+* ทุก - ทุกวัน ที่คืบคลาน และผ่านพ้น ต้องนั่งทน จมอยู่ กับความเหงา เวลานี้ คงไม่มี คำว่าเรา คงมีเพียง แค่ความเศร้า เคียงข้างกาย *+-+* *+-+* เลยนั่งเขียน บทกลอน สักบทหนึ่ง แทนคิดถึง ห่วงหา และหวั่นไหวล พลันน้ำตา ก็รินไหล จากกลางใจ ความเดียวดาย โอบกอด รอบ - รอบกาย *+-+* *+-+* ค่อย - ค่อยเปิด เปลือกตา ขึ้นมองดู ยังไม่รู้ เธออยู่ แห่งหนไหน เท่าที่รู้ คือเธออยู่ ไกลแสนไกล และคงไม่ มีวัน หวนกลับคืน *+-+* *+-+**+-+**+-+**+-+**+-+**+-+**+-*+**+-+**+-+**+-+**+-+*
6 พฤศจิกายน 2546 18:07 น. - comment id 179120
ความเหงาอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มที่แล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง ***แวะมาทักทายค่ะ****
6 พฤศจิกายน 2546 21:59 น. - comment id 179182
ความเหงา เดียวดาย ช่างเป็นความรู้สึกที่แสนทรมานจริง ๆ
7 พฤศจิกายน 2546 08:47 น. - comment id 179248
มาทักทายครับ ไม่เจอกันนานนะ