วันนี้ฉันมาขอลา ด้วยความรู้สึกไร้ค่าบางอย่าง ใช่ว่าเพราะฉันไม่มีหนทาง แต่เพราะความอ้างว้างที่เธอทำไป อยากจะฟังคำพูดจา เธอคงไม่ต้องการเห้นหน้าฉันใช่ไหม เธอคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ.... เพราะเธอไม่ได้ทำอะไรลงไป ทั้งหมดล้วนฉันคิดไปเองข้างเดียวหรือไร..... จึงทำให้วันนี้ฉันมีน้ำตา ไม่นึกว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอเคยบอกไว้ว่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เราสองต้องมีน้ำตา เธอจะพูดจาให้ต่างคนเข้าใจ เธอกลับหันหลัง แม้เธอจะบอกว่าไม่มีวันที่จะหันหลงนั้นให้ แต่วันนี้เธอกลับเงียบและไม่กล่าวคำอะไร งั้นฉันเช่นกัน ตัวฉันก้อจะหายไป...ให้ไกลจากเธอคนดี และตัวฉันขอลาก่อนจำจรจาก ด้วยมีเหตุให้จำพรากใช่อยากหนี ขอสัญญาว่าจะทำแต่กรรมดี กุศลมีคงประสบได้พบกัน
4 พฤศจิกายน 2546 23:15 น. - comment id 178688
ทำบุญเยอะ ๆ นะค่ะ สาธุ ด้วยคนค่ะ ^-^ คิดดี ทำดี ทุกอย่างย่อมดีกับตัวเราค่ะ
5 พฤศจิกายน 2546 19:02 น. - comment id 178855
ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย เพราะเธอเป็นคนคุ้นเคยหัวใจฉัน มีความรู้สึกลึกซึ้งซึ่งผูกพัน จึงไม่อยากให้เธอไกลฉันนั้นแสนไกล แต่จะห้ามเธอไว้ก็ใช่ที ด้วยรู้ตัวว่าไม่ดีจะทำได้ไฉน จึงขอบอกก่อนเธอจะลาไกล ว่าเราคงมีโอกาสร่วมชิดใกล้ใจเหมือนเดิม ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***