เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเคยมีความคิดถึงเป็นที่ตั้ง บนฟ้ากว้างยังอ้างว้างเพียงลำพัง ไม่เคยเปิดหูมารับฟังใคร ๆ เพียงเพราะผู้ชายคนหนึ่ง ที่ทำมาเป็นซาบซึ้ง ให้หวั่นไหว พอหมดสนุกก็หมดหัวใจ จากไปโดยไม่สนว่าจะมีใคร.. ..ยังไม่ลืม
4 พฤศจิกายน 2546 14:37 น. - comment id 178535
บางครั้งหัวใจก็หวั่นไหว ทำแปลกง่ายง่ายได้เหมือนกัน ก็เขาก็คงเป็นเช่นอย่างเรา ลืมได้ลืมไปกระไรนั่น คิดเสียว่าเป็นเพียงโรคหัวใจสั่น กินยาแก้ฝันหัวเราะให้เพื่อนกัน..อาจจะหาย
4 พฤศจิกายน 2546 16:45 น. - comment id 178577
...เมื่อสั่งใจ ให้ลืมเขาไม่ได้ ก็จำไว้ เพื่อเป็นอนุสร หากเขามา ครั้งหน้า จงตัดรอน เก็บหัวใจปอนปอนให้คนที่เห็นค่า ดีกว่าเธอ ..........^-^.......... ........................
5 พฤศจิกายน 2546 18:16 น. - comment id 178835
เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งรักมั่น มีหัวใจเป็นเดิมพันไม่หวั่นไหว แต่กับต้องมาเจอชายหลายใจ ทำให้น้ำใสใสไหลจากตา ***กลอนไพเราะมากค่ะ***