เรียนเรื่อยเฉื่อยเร็วเป็นแนวหน้า เรียนสู้รู้วิชามามากหลาย เรียนไปเรียนมาจนกล้ำกลาย เรียนมากมายไม่เท่าทดลองจริง สอนเรื่องรักยักไม่รู้แด่ดวงจิตร สอนอีกนิตรักเป็นพิษผิดไปไหม สอนให้เจ็บความรักจากใครๆ สอนจนตายก็ไม่วายยังรัก อยากจะบอกความรักไหนมีบ้าง อยากจะสร้างความรักให้นานไหน อยากจะถามความรักกับใครใคร อยากรู้ไหมความรักเหมือนไม่เจอ ความรักมากหมดเร็วไม่ต่อเติม เกิดจากเริ่มไม่ต่อเติมทิ้งเสียผล รักได้มาหน่ายเร็วสุดเหลือทน เพราะบางคนได้มาแต่ฝากเดียว เจ็บแล้วจำคำพูดบอกตอกย้ำ เจ็บแล้วจำ..เจ็บมากไหมใครรักษา เริ่มรักแรกต้องปูดูเวลา ค่อยถมมาให้แน่นรักนานนาน
เพรียกไพร 2 พ.ย. 2546 03:13 น. - ID 40859 
463
1
0
2 พฤศจิกายน 2546 23:41 น. - comment id 178223
เจ็บแล้วจำที่ฉันย้ำเป็นคำกล่าว ถึงเรื่องราวแสนช้ำระกำจิต เจ็บแล้วจำย้ำคำแม้น้อยนิด ก็ยังคิดจะจำย้ำเรื่องราว ด้วยรักเขาฉันจึงเฝ้าคอยห่วงหา ด้วยรักเขานั้นเรื่อยมาพาใจร้าว ด้วยรักผิดจึงเป็นพิษติดเรื่องราว ทำให้เศร้าหม่นหมองครองช้ำใจ แต่ความรักหากต้องมีเรียนรู้ ถือว่าเป็นเป็นครูบูชาให้ คงต้องช้ำต้องโศกวิโยคใจ จึงขอไม่เรียนรู้สู่รักเลย เพราะเคยผิดเคยพลาดประมาณรัก จึงขอพักรักนี้ที่เฉลย พอแล้วเจ็บจึงขอเมินเดินจากเลย ไม่ขอเอ่ยถึงรักขอพักใจ ***มารับคำฝากตามคำบอกกล่าวนะค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
