ก้าวมาในห้องๆเก่า ดอกไม้เฉาในแจกันยังคงยิ้มให้ แม้กลีบจะโรยราจนหมดไป แต่ครั้งหนึ่งก็มีความสดใสให้จดจำ หยิบสมุดไดอารี่เล่มเดิม บอกเล่าความเหงาเพิ่มเติมจากใจบอบช้ำ แม้สมุดจะหมดไปพร้อมความหวั่นไหวในถ้อยคำ แต่ครั้งหนึ่งก็เคยบันทึกความทรงจำที่สุขใจ คิดถึงความรักที่ร้างลา คิดถึงจนเหว่ว้าและอ่อนไหว แต่ช่างเถอะ แม้ต้องเจอเอจะกับการไม่มีใคร เพียงครั้งหนึ่งของฉันไม่ต่างจากไดอารี่และดอกไม้ เท่านั้นก็พอ
ยังแคร์ 3 ต.ค. 2544 10:12 น. - ID 4085 
693
0
0
3 ตุลาคม 2544 14:25 น. - comment id 13555
แอบมาอ่านไดอารี่ครับ
3 ตุลาคม 2544 15:32 น. - comment id 13556
โดนใจจังเลย
3 ตุลาคม 2544 20:47 น. - comment id 13561
มาแอบอ่านด้วยคน ความสุข ความทุกข์ไม่จีรังยั่งยืนหรอกค่ะ ทำวันนี้ให้มีความสุขที่สุดก็พอ
3 ตุลาคม 2544 22:22 น. - comment id 13565
จริงๆด้วย อ่านแล้วตรงกับชีวิตจริงเลย
3 ตุลาคม 2544 23:54 น. - comment id 13572
เพราะจังเลยนะคะ
4 ตุลาคม 2544 01:30 น. - comment id 13584
อืม เปรียบเทียบดอกไม้กับความทรงจำได้เพราะมากค่ะ
4 ตุลาคม 2544 09:17 น. - comment id 13655
อืมมม.. เศร้าาค่ะ
4 ตุลาคม 2544 10:57 น. - comment id 13669
อิอิ ไดอารี่ยังแคร์ซ่อนไว้ค่ะ ขอบคุณภีมค่ะ//ขอบคุณappleค่ะ ดีใจจังที่โดนใจคุณ//ขอบคุณคุณนาฬิกาทรายค่ะ ยังแคร์เห็นด้วยเลย//ขอบคุณเสี้ยวค่ะ โดนใจอีกแล้ว เย่ๆ ดีใจค่ะที่มีคนรู้สึกเหมือนกัน//ขอบคุณแพรวามากๆๆๆเลยค่ะ//ขอบคุณพี่โคลอนมากค่ะ ดอกไม้มันก็คงมีความทรง
4 ตุลาคม 2544 11:07 น. - comment id 13672
ยังแคร์เอาไดอารี่ไปซ่อนไว้ไหน ซ่อนดีนักเดี๋ยวปลวกก็กินไดอ่รี่หรอก อิอิ กลอนเพราะจังอะยังแคร์ ลุงป๋องปล่อยปลวกไปแล้วนายังแคร์
5 ตุลาคม 2544 01:53 น. - comment id 13729
กลอนเพราะมากเลย.....แต่เศร้าไปหน่อยนะคะ
5 ตุลาคม 2544 07:25 น. - comment id 13769
ขอบคุณลุงป๋องอ่ะค่ะ อิอิ ยังแคร์มะกลัวอ่ะ แบบว่าฉีดยากันปลวกแย้ว อิอิ//ขอบคุณลีนค่ะ เศร้าแต่เศร้าในแง่ดีนะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
